Ucho wewnętrzne Dona Zientary: Pół wieku nagrywania w jednym z najbardziej innowacyjnych studiów w Ameryce, głosami muzyków

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 13 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Inner Ear of Don Zientara: A Half Century of Recording in One of America's Most Innovative Studios, Through the Voices of Musicians

Zawartość książki:

Wypełniona zdjęciami ustna historia studia muzycznego w DC, które przyniosło nam jedne z najbardziej kultowych nagrań Bad Brains, Bikini Kill, Fugazi i wielu innych.

"Jeśli rock-and-roll z Memphis miał Sun Studio, a Beatlesi mieli londyńskie Abbey Road, punk z DC miał Inner Ear". -- Washington Post.

"Don miał bardzo łagodne podejście i wszystko, co robił, było perfekcyjne. Nie narzucał się z muzyką, ale raczej z wrażliwością reagował na klimat piosenek. Chciałem, aby wszystko brzmiało bardzo intymnie, z minimalną kompresją i bez pogłosu, a Don czuł się z tym komfortowo. Co ważniejsze, wiedział jak sprawić, by te ograniczenia brzmiały dobrze."

--John Frusciante, Red Hot Chili Peppers.

Pod koniec lat 70-tych, Don Zientara - sprzeciwiający się wojnie w Wietnamie - założył Inner Ear Studio w piwnicy swojego domu w Arlington, VA, wykorzystując szkolenie z elektroniki, które przeszedł w wojsku. Inner Ear pozostało w piwnicy Dona aż do przeniesienia w 1990 roku do większej przestrzeni na South Oakland Street. Po drodze Inner Ear stało się najbardziej znane z nagrywania kultowych punkowych muzyków z DC, w tym Bad Brains, Minor Threat, Bikini Kill, Rites of Spring, Mary Timony i Fugazi.

The Inner Ear of Don Zientara to ustna historia nie tylko nagrań Inner Ear, ale także roli, jaką Don odegrał w stworzeniu jednego z najbardziej przyjaznych i pielęgnujących studiów nagraniowych na świecie. Obok 250 fotografii, tom zawiera relacje członków Fugazi, Scream, Fire Party, Shudder to Think, Jawbox, Red Hot Chili Peppers i Dismemberment Plan, a także muzyków takich jak Kathleen Hanna, Henry Rollins i innych znakomitości.

Oprócz punkowych zespołów z DC, Don nagrywał także wiele innych stylów i gatunków, w tym celtyckie melodie ludowe, muzykę harfową, rosyjskie grupy bałałajkowe, reklamodawców politycznych, śpiewaków chóralnych, a nawet album komediowy Ala Frankena. Studio zostało również zaprezentowane w mini-serialu telewizyjnym Dave'a Grohla Sonic Highways. The Inner Ear of Don Zientara oddaje hołd temu kultowemu studiu, celebrując człowieka będącego sercem tej niezwykłej przestrzeni.