Tysiąc filiżanek ryżu: Przetrwać kolej śmierci

Opinie czytelników

Książka opowiada mocną i prawdziwą historię Kyle'a Thompsona, żołnierza, który przetrwał trudne warunki jako jeniec wojenny podczas II wojny światowej w Birmie. Książka porusza tematy przetrwania, wiary i koleżeństwa wśród więźniów. Czytelnicy uznali ją za fascynującą i emocjonalną lekturę, podkreślającą zarówno humorystyczne, jak i tragiczne aspekty wojny.

Wciągająca i urzekająca historia, która łączy humor z tragedią. Dobrze napisana z dziennikarską jakością, dzięki czemu jest to wciągająca lektura. Zapewnia dokładny przegląd mało znanej części II wojny światowej, koncentrując się na doświadczeniach jeńców wojennych. Silne tematy przetrwania, wiary i koleżeństwa wśród żołnierzy są podkreślone, co czyni je inspirującymi i edukacyjnymi.

Książka porusza ciężkie i niepokojące tematy związane z cierpieniem i brutalnością podczas wojny, co może nie być odpowiednie dla wszystkich czytelników. Niektórzy czytelnicy mogą uznać graficzne przedstawienia doświadczeń jeńców wojennych za niepokojące.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Thousand Cups of Rice: Surviving the Death Railway

Zawartość książki:

Jesteście tylko kilkoma pozostałymi szkieletami po inwazji na Azję Wschodnią w ciągu ostatnich kilku stuleci i jesteście żałosnymi ofiarami. Zbudujemy linię kolejową, nawet jeśli będziemy musieli zbudować ją na ciele białego człowieka. Jeśli chcecie czegokolwiek, będziecie musieli przejść przeze mnie, a wielu z was nie zobaczy już swoich domów. Pracujcie radośnie na mój rozkaz.

-Podpułkownik Y. Nagatomo, Szef Oddziału nr 3, Tajlandzka Administracja Jeńców Wojennych, Nippońskie Siły Ekspedycyjne.

Tymi słowami tysiące alianckich więźniów zostało skazanych na śmierć na "Kolei Śmierci Birma-Syjam". Wśród ofiar byli Teksańczycy z 2 Batalionu 131 Artylerii Polowej oraz rozbitkowie z zatopionego USS Houston.

W 1939 roku, gdy nad krajem wciąż wisiał Wielki Kryzys, Kyle Thompson zaciągnął się do Gwardii Narodowej Teksasu w Wichita Falls w Teksasie. Thompson miał zaledwie szesnaście lat, a jego matka podpisała dokumenty określające jego wiek na osiemnaście lat, aby mógł wstąpić do wojska i pobierać kilka dolarów wypłacanych co miesiąc gwardzistom.

Po tym, jak nazistowskie Niemcy opanowały większość Europy, prezydent Franklin D. Roosevelt przekonał Kongres w 1940 roku do mobilizacji sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Wraz z trzydziestoma tysiącami innych członków 36 Dywizji, jednostka Thompsona została wcielona do regularnej armii i wysłana do Camp Bowie w Brownwood w Teksasie na intensywne szkolenie.

Thompson był członkiem 2. batalionu 131. artylerii polowej. 2. batalion został wysłany do Holenderskich Indii Wschodnich 11 stycznia 1942 roku, tego samego dnia, w którym siły japońskie rozpoczęły inwazję na wyspę. Po trzech miesiącach intensywnych walk 2. batalion poddał się Japończykom. Stał się znany jako "Zaginiony Batalion", ponieważ jego lokalizacja była nieznana przez resztę II wojny światowej.

Przeniesiony do różnych obozów jenieckich w Azji Południowo-Wschodniej, "Zaginiony Batalion" znosił brutalność, głód i choroby. W 1943 roku zostali przeniesieni do Birmy, gdzie pracowali przy budowie japońskiej "Kolei Śmierci", która doprowadziła do śmierci 70 000 alianckich jeńców i stała się podstawą filmu Most na rzece Kwai. W książce A Thousand Cups of Rice Thompson opowiada, jak on i inni więźniowie przetrwali nieludzkie traktowanie i lata ciężkiej pracy z niewielką ilością jedzenia i skąpą opieką medyczną. W sumie Thompson spędził sześć lat w armii amerykańskiej, z czego cztery za oceanem w południowo-wschodniej Azji.