Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia szczegółową i wciągającą historię Tygrysów Luizjany, grupy żołnierzy z Luizjany, którzy walczyli w Armii Północnej Wirginii podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Podkreśla ich zaciekłe zdolności bojowe, awanturnicze zachowanie i wyjątkowy charakter tych żołnierzy. Chociaż oferuje bogate szczegóły historyczne i osobiste relacje, niektóre części są suche, a brak map umniejsza ogólnemu wrażeniu.
Zalety:⬤ Szczegółowa historia Tygrysów Luizjany i ich bitew.
⬤ Wciągające opisy ich barwnych i zaciekłych osobowości.
⬤ Bogata w anegdoty i osobiste historie, które ożywiają historię.
⬤ Cenne źródło wiedzy na temat roli jednostek z Luizjany w wojnie secesyjnej.
⬤ Dobrze zbadana z obszerną bibliografią do dalszego czytania.
Wady:⬤ Niektóre sekcje są suche i mniej wciągające.
⬤ Brak map utrudnia wizualizację ruchów oddziałów i bitew.
⬤ Może nie zadowolić czytelników szukających bardziej osobistych historii od szeregowych żołnierzy.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Lee's Tigers: The Louisiana Infantry in the Army of Northern Virginia (Revised)
Zawartość książki:
Nazywane czasem szczurami nabrzeżnymi z Nowego Orleanu i najniższymi skrawkami Missisipi, Tygrysy Lee były około dwunastoma tysiącami piechurów z Luizjany, którzy służyli w konfederackiej Armii Północnej Wirginii od czasu kampanii pod First Manassas do ostatnich dni wojny pod Appomattox. Terry L. Jones oferuje barwną, bardzo czytelną relację o tej osławionej grupie żołnierzy słynących nie tylko z pijaństwa i nieuporządkowanego zachowania w obozie, ale także z odwagi w walce. To właśnie ta piechota powstrzymała początkowy atak Federalnych pod First Manassas, umożliwiła słynną kampanię Valley generała Stonewalla Jacksona, powstrzymała przełom Unii pod Krwawym Kątem Spotsylvanii i poprowadziła ostatnie akcje ofensywne Lee w Fort Stedman i Appomattox. Pomimo wszystkich swoich wad, Tygrysy Lee wyszły z wojny secesyjnej z jedną z najbardziej szanowanych historii wojskowych spośród wszystkich południowych żołnierzy. Według Jonesa, niesmaczna reputacja Tygrysów była zasłużona, ponieważ Luizjana prawdopodobnie miała wyższy odsetek przestępców, pijaków i dezerterów w swoich dowództwach niż jakikolwiek inny stan Konfederacji. Autor urozmaica swoją narrację dobrze dobranymi anegdotami, wśród których znajduje się relacja z jednej z najbardziej burzliwych podróży pociągiem w historii wojskowości.
W drodze do Wirginii żołnierze batalionu Coppensa odłączyli wagon oficerski od reszty pociągu i zaczęli spożywać swoje ulubione napoje. Po przybyciu do Montgomery batalion rozpoczął pijacki szał nękania, wandalizmu i rabunku. W międzyczasie, po przejęciu innej lokomotywy, oficerowie przybyli na miejsce i wyskoczyli z pociągu z wyciągniętymi rewolwerami, aby powstrzymać zamieszki. Szarża Lekkiej Brygady, jak wspomina jeden ze świadków, została przewyższona przez tych wściekłych Kreoli.
Tygrysy Lee to pierwsze studium, które wykorzystuje listy, pamiętniki i listy ewidencyjne, aby zapewnić szczegółowy opis pochodzenia, rejestracji, ofiar i wskaźników dezercji tych żołnierzy. Jones dostarcza pierwszą dużą pracę, która skupia się wyłącznie na piechocie Luizjany w armii Lee przez cały okres wojny. Zarówno miłośnicy wojny secesyjnej, jak i naukowcy uznają Tygrysy Lee za cenny dodatek do swoich bibliotek.
