
Making Spaces Through Infrastructure: Visions, Technologies, and Tensions
Infrastruktura jest podstawowym środkiem, za pomocą którego społeczeństwa tworzą przestrzeń, ale niewiele wiadomo o dokładnych sposobach, w jakie to się dzieje.
W jaki sposób infrastruktura ożywiła pewne rozumienie przestrzeni? W jaki sposób infrastruktura stabilizuje lub podważa formaty przestrzenne, w których żyjemy, które kształtują nasze codzienne praktyki i które regulują dostęp do usług i zasobów? I odwrotnie, w jaki sposób przestrzenie kształtują sposoby organizacji infrastruktury? W jaki sposób istniejące przestrzenie kształtują rozwój infrastruktury oraz zakres i formy dostępu do kluczowych usług, takich jak transport i woda? W tym tomie historycy i socjologowie opierają się na szeregu fascynujących studiów przypadków i dostarczają przekonujących odpowiedzi na te pytania. Badając między innymi dostarczanie wody irygacyjnej w XIX-wiecznym Los Angeles, wynalezienie stref tranzytowych na lotniskach oraz praktyki infrastrukturalne bezdomnych w Berlinie, książka pokazuje, jak tworzenie przestrzeni poprzez infrastrukturę jest głęboko polityczne.
Dążąc do ujawnienia nierównych geografii zaopatrzenia i hierarchii dostępu, autorzy podkreślają, w jaki sposób infrastruktura jest produktem globalnych uwikłań.