Tworzenie chińskiego Harbinu

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowy opis ewolucji Harbina, w szczególności skupiając się na jego przemianach podczas ważnych wydarzeń historycznych, takich jak japońska inwazja i powstanie komunizmu. Rezonuje z czytelnikami, którzy mają osobiste powiązania z Harbinem, zapewniając wgląd w doświadczenia jego mieszkańców.

⬤ Fascynujący wgląd w historię Harbina
⬤ osobiste historie rezonują z tymi, którzy mają powiązania z miastem
⬤ podkreśla ludzką zdolność adaptacji i odporność w czasach zmian.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że opis „rosyjskiego” Harbinu jest niewystarczający lub niewystarczająco szczegółowy dla ich zainteresowań.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Creating a Chinese Harbin

Zawartość książki:

James H. Carter przedstawia narodziny chińskiego nacjonalizmu w nieprawdopodobnym otoczeniu: międzynarodowym mieście Harbin.

Zaplanowane i zbudowane przez rosyjskich inżynierów kolejowych, miasto szybko wyrosło z równiny Mandżurii, zmieniając się z małej wioski rybackiej w nowoczesne miasto w mniej niż jedno pokolenie. Rosyjscy, chińscy, koreańscy, polscy, żydowscy, francuscy i brytyjscy mieszkańcy wypełnili to wieloetniczne miasto nad rzeką Sungari. Chińczycy przejęli Harbin po rewolucji październikowej i rządzili nim od 1918 roku do czasu utworzenia przez Japończyków marionetkowego państwa Mandżukuo w 1932 roku.

W swoim opisie radykalnych zmian, jakich doświadczyło to wyjątkowe miasto w krótkim czasie, Carter analizuje większość chińskiej populacji i rozwijającą się chińską tożsamość w obszarze miejskim składającym się z pięćdziesięciu języków. Początkowo, jak twierdzi Carter, rodzący się nacjonalizm definiował się przeciwko obcej obecności w mieście - jednocześnie wykorzystując zagraniczne zasoby do modernizacji tego obszaru.

Wczesne wersje chińskiego nacjonalizmu obejmowały zarówno naród, jak i państwo. Pod koniec lat 20.

te dwa nurty rozdzieliły się do tego stopnia, że chińska policja strzelała do protestujących chińskich studentów. Podział ten ułatwił drogę japońskiej okupacji: chińska struktura państwowa okazała się owocnym źródłem współpracy administracyjnej dla nowych władców tego obszaru w latach trzydziestych XX wieku.