Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Your Relationship to Motion Has Changed
Your Relationship to Motion Has Changed to eksploracja przez błądzący umysł w środku zewnętrznego chaosu. Wiersze śledzą prywatne i publiczne historie, od mitów Lincolna po seryjnych morderców, powiązane ze sobą poprzez wykrzywione ciała, biczowane płuca, jedno oko mocno wpatrzone w otchłań i jedną rękę sięgającą od niej. "Jeszcze jeden koszmar i odchodzę", ale w co się budzimy?
"Szybkie, jasne zmiany i zwroty, które napędzają poezję Amish Trivedi, są jednocześnie formą i treścią; nie tylko jak się tam dostajemy, ale także dokąd zmierzamy. W ciągłej refleksji nad kierunkiem, Trivedi pozycjonuje ciało w przestrzeni, a następnie pozwala mu dotrzeć wszędzie naraz. "... w wolności mogą tylko wyruszyć", mówi, natychmiast podążając za tym spostrzeżeniem: "bez bezpiecznego kierunku". Jego szczera ocena codziennego życia ("Gdyby istniał limit rzeczy, które idą źle, / musielibyśmy nauczyć się nowej matematyki") jest łagodzona inteligentnym humorem i ciepłym sercem. Naładowana lektura - mądra i błyskotliwa." --Cole Swensen.
"Czasami język w swojej artystycznej szarości wydaje się tak bardzo taksydermiczny. Ale to, co tu trzymasz, to gorąca, żywa rzecz. Czasami książka ociera się o powierzchnię jak skrzydło sowy o kaprysy wiatru. Ale to, co trzymasz, dotrze do ciebie w taki sposób, w jaki tusz tatuażysty tworzy jeziora sowy pod twoją skórą. Mów o mądrze zrozpaczonym słowie, które może stać się odkupieńczym ciałem. To do ciała najostrzejszy poeta Amish Trivedi powraca ponownie. I jeszcze raz. Przebiłem się przez tego nawiedzeńca, przyjacielu. Teraz twoja kolej. By grzechotać. Zapach ochry mądrego ognia. Twój związek z ruchem igłowany przez każdy płonący wiersz. Prawdziwiej. Niebieski. Wyprostujcie się, wszyscy, przez ten świetlisty! " --Abraham Smith.
"Łącząc idiomatyczną elastyczność Ashbery'ego z rygorystyczną flnerią Bretona, wiersze Trivediego wprowadzają egzystencjalny ruch Browna, w którym wszystko jest połączone ze wszystkim innym, ale nigdy wystarczająco mocno. "Nie ma centralnej / emocji, która pozostaje, gdy / kierunkowość ulega stagnacji", zastanawia się Trivedi, a "Ponownie, bycie spójnym // z emocjami oznacza stwierdzenie, że zmienność / jest nieludzka". Wiersze te badają drobne szczeliny wewnątrz tej zmienności, gdzie zderzają się strzępy na wpół przywołanej amerykańskiej historii, pożądania i podsłuchanych rozmów w kawiarni". --G. C. Waldrep.