Ocena:
Recenzje książki „Fortress Israel” autorstwa Patricka Tylera oferują zróżnicowane spojrzenie na książkę, podkreślając jej dogłębną analizę historyczną Izraela, jego polityki wojskowej i kontekstu geopolitycznego Bliskiego Wschodu. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej dogłębne badania i unikalne spostrzeżenia, inni krytykują ją za dostrzegalne uprzedzenia i brak równowagi w przedstawianiu wydarzeń historycznych.
Zalety:⬤ Doskonały i wciągający styl pisania
⬤ Wszechstronna i dobrze zbadana z imponującymi źródłami
⬤ Zapewnia nowy wgląd w izraelską kulturę wojskową i politykę
⬤ Dogłębnie porusza złożone konflikty na Bliskim Wschodzie
⬤ Uważana za lekturę obowiązkową dla lepszego zrozumienia historii i polityki Izraela.
⬤ Postrzegana jako stronnicza wobec Izraela, przez co niektórzy określają ją jako antyizraelską propagandę
⬤ # Krytycy twierdzą, że brakuje jej wystarczającego kontekstu dla niektórych wydarzeń historycznych
⬤ # Niektórzy czytelnicy znaleźli nieścisłości faktograficzne i zagmatwaną strukturę narracji
⬤ # Prezentacja wydaje się podkreślać militarystyczny pogląd na izraelskie przywództwo bez uznania wpływów cywilnych
⬤ # Ton książki i wnioski mogą zrazić proizraelskich czytelników.
(na podstawie 51 opinii czytelników)
Fortress Israel
"Izraelczycy, którzy raz znaleźli się w systemie wojskowym, nigdy w pełni z niego nie wychodzą" - pisze w prologu Fortress Israel wielokrotnie nagradzany dziennikarz Patrick Tyler. "Noszą w sobie wojskową tożsamość przez całe życie, nie tylko poprzez służbę w rezerwie do czterdziestego dziewiątego roku życia... ale poprzez trwające całe życie oczekiwania lojalności i tajemnicy". Wojsko jest w dużej mierze krajem, a pokój nadejdzie tylko wtedy, gdy elita wojskowa Izraela przyjmie to jako strategię narodową, argumentuje Tyler.
Twierdza Izrael to epicki portret izraelskiej kultury walki - Sparty prezentującej się jako Ateny. Od momentu powstania Izraela w 1948 r. widzimy klasę przywódczą zaangażowaną w intensywną walkę ideologiczną o to, czy stać się "światłem dla narodów", jak przewidywali pierwsi syjoniści, czy też przyjąć ideologię militaryzmu państwowego w celu rozszerzenia granic i wykorzystania słabości Arabów. W swojej pierwszej dekadzie jako premier, Dawid Ben-Gurion wyobraził sobie zmilitaryzowane społeczeństwo, zdominowane przez potężny establishment obronny i zdolne do pokonania Arabów w wojnie seryjnej przez wiele dziesięcioleci. Izraelska elita wojskowa, oparta na samowystarczalności i surowym postanowieniu, by nigdy nie zapomnieć o Holokauście, zwyciężyła w wojnie, ale czasami także obezwładniła izraelską demokrację. Tyler zabiera nas do wnętrza kultury wojskowej Mosze Dayana, Icchaka Rabina, Ariela Szarona i Benjamina Netanjahu, przedstawiając nam generałów, którzy podejmują decyzje ważniejsze niż decyzje wybranych przywódców i którzy gardzą dyplomacją jako ułaskawieniem lub kapitulacją.
Twierdza Izrael pokazuje nam, jak ta kultura walki otacza każdą rodzinę. Izraelska młodzież odbywa trzyletnią obowiązkową służbę wojskową po ukończeniu szkoły średniej, a przyjęcie do elitarnych jednostek komandosów lub eskadr sił powietrznych zapewnia trwały prestiż i sieć kontaktów na całe życie. Tyler twierdzi, że bojowe nastawienie i tożsamość są tak zakorzenione, że Izraelczycy tracą okazję do zawarcia pokoju, nawet jeśli jest to możliwe. "Ruch syjonistyczny przetrwał atak wojen światowych, Holokaust i starcia ideologiczne", pisze Tyler, "ale w nowoczesnej erze państwowości Izrael wydawał się niezdolny do stworzenia pokolenia przywódców, którzy mogliby dostosować się do czasów, którzy byliby oddani zakończeniu.... Izraela) izolacji lub zmiany paradygmatu militarnej dominacji".
Oparta na szerokiej gamie źródeł, odtajnionych dokumentach, osobistych archiwach i wywiadach z całym spektrum izraelskiej klasy rządzącej, Forteca Izrael to niezwykła historia charakteru, rywalizacji, konfliktu i konkurujących ze sobą impulsów do wojny i pokoju na Bliskim Wschodzie.
