Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Twice as Hard” autorstwa Jasmine Brown przedstawia pouczającą eksplorację wyzwań stojących przed czarnoskórymi kobietami w medycynie. Zawiera dobrze zbadane biografie inspirujących postaci, które pokonały systemowy rasizm i bariery, aby zostać profesjonalistami medycznymi. Narracja łączy osobiste historie z kontekstem historycznym, zachęcając czytelników do refleksji nad kwestiami rasy i płci w dziedzinie medycyny.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, dogłębnie zbadana i zapewnia inspirujące spojrzenie na odporność i osiągnięcia czarnoskórych profesjonalistek medycznych. Czytelnicy chwalili jej prowokującą do myślenia narrację, treści edukacyjne i sposób, w jaki podkreśla niedostatecznie reprezentowane historie w historii. Wielu uznało ją za motywującą i niezbędną do zrozumienia kwestii systemowych w opiece zdrowotnej.
Wady:Niektóre krytyczne uwagi obejmują perspektywę, że książka może przedstawiać nieco rewizjonistyczny opis historii medycyny, z twierdzeniami, że pomija pewne ważne aspekty kontekstów historycznych, szczególnie w odniesieniu do medycyny homeopatycznej. Ponadto jeden z recenzentów wspomniał o zbyt poważnym tonie, pozbawionym radości.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Twice as Hard: The Stories of Black Women Who Fought to Become Physicians, from the Civil War to the 21st Century
Zawartość książki:
Historie czarnoskórych kobiet lekarzy zbyt długo pozostawały nieopowiedziane, pozostawiając luki w amerykańskiej historii medycyny, historii kobiet i historii czarnych. Nadszedł czas, aby to wyjaśnić.
Nie istnieje żaden prawdziwy opis czarnoskórych kobiet lekarzy w USA, a to, co niewiele wspomina się o tych kobietach w istniejących historiach, jest często nieistotne lub całkowicie niepoprawne. W tym obszernym dziele badawczym Jasmine Brown oferuje bogatą, nową perspektywę, spisując od dawna zapomniane historie dziewięciu pionierskich czarnoskórych kobiet lekarzy, począwszy od 1860 roku, kiedy to czarna kobieta po raz pierwszy wstąpiła do szkoły medycznej. Brown broni tych czarnoskórych kobiet lekarzy, w tym historie: - Dr.
- Dr Rebecca Lee Crumpler, która ukończyła szkołę medyczną zaledwie czternaście miesięcy po podpisaniu Proklamacji Emancypacji i zapewniła opiekę medyczną nowo uwolnionym niewolnikom, którzy byli zaniedbywani i wykorzystywani przez system medyczny.
- Dr Edith Irby Jones, pierwsza Afroamerykanka, która uczęszczała do wcześniej tylko białej szkoły medycznej na Południu Jima Crowa, gdzie nie pozwolono jej jeść lunchu z kolegami z klasy ani korzystać z damskiej łazienki. Mimo to dr Irby Jones wytrwała i ukończyła szkołę medyczną, a następnie bezpośrednio zainspirowała inne czarnoskóre kobiety do podjęcia studiów medycznych, takich jak...
- Dr Joycelyn Elders, która po spotkaniu z dr Irby Jones zmieniła swoje ambicje zawodowe ze sprzedawcy w Dillard's na lekarza. W 1993 roku prezydent Bill Clinton mianował dr Elders na stanowisko amerykańskiego chirurga generalnego, czyniąc ją pierwszą Afroamerykanką i drugą kobietą na tym stanowisku.
Brown opowiada historie tych lekarzy z perspektywy czarnoskórej kobiety w medycynie. Jej podróż jako studentki medycyny ma już podobieństwa do tych czarnych kobiet, które weszły do medycyny pokolenia przed nią. To, co odkrywa na temat zmagań tych kobiet, ich potrzeby pracy dwa razy ciężej i bycia dwa razy lepszymi, a także ich ostatecznego sukcesu, służy jako instrukcja i inspiracja dla nowych pokoleń rozważających karierę w medycynie lub nauce.
