Ocena:

Książka „Tuskegee Airman Fighter Pilot” zawiera szczegółową relację z pierwszej ręki ppłk Hirama E. Manna, oryginalnego pilota Tuskegee podczas II wojny światowej. Podkreśla odwagę, zmagania i osiągnięcia afroamerykańskich pilotów, którzy walczyli z uprzedzeniami, służąc swojemu krajowi. Oprócz osobistych historii i wpisów do pamiętników, książka podkreśla historyczne znaczenie Tuskegee Airmen w amerykańskiej historii wojskowości.
Zalety:Książka jest chwalona za żywe opowiadanie historii, dokładność historyczną, osobiste wpisy do pamiętników i szczegółową oś czasu osiągnięć Tuskegee Airmen. Recenzenci doceniają wgląd w wyzwania stojące przed afroamerykańskimi pilotami i chwalą autora za staranne badanie dokumentów historycznych. Tekst jest opisywany jako wciągający i przystępny, co czyni go doskonałym źródłem informacji dla czytelników zainteresowanych historią Afroamerykanów i historią wojskowości.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą poszukiwać większej analizy szerszych implikacji lub współczesnego znaczenia poza osobistymi historiami. Niektórzy mogą uznać, że książka koncentruje się na indywidualnych doświadczeniach w niewystarczającym stopniu związanych z szerszym kontekstem historycznym walk rasowych w Ameryce.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Tuskegee Airmen WWII Fighter Pilots: The Story of an Original Tuskegee Pilot, Lt. Col. Hiram E. Mann
Ta książka honoruje lotników Tuskegee - afroamerykańskich pilotów znanych jako „Czerwone Ogony”.
Jako „Czerwone Ogony”, którzy nigdy nie stracili eskortowanych bombowców podczas II wojny światowej.
II. Ci odznaczeni piloci przezwyciężyli krzywdzący wniosek z badania Departamentu Wojny z 1925 roku.
Departamentu Wojny, że „czarni nie potrafią latać skomplikowanymi samolotami”. Eleanor.
Roosevelt, którą pilotował czarnoskóry pilot Tuskegee, obaliła te mity.
Wraz z ich sukcesem podczas II wojny światowej. Dwie kwestie zostały wyjaśnione: 1) Piloci Tuskegee.
Nigdy nie stracili bombowca, który eskortowali podczas II wojny światowej, oraz 2) różnica między.
Eksperyment Tuskegee i doświadczenie pilotów Tuskegee. Kronika obejmuje.
Wydarzenia prowadzące do szkolenia pilotów Tuskegee i ich osiągnięcia.
W czasie wojny i po jej zakończeniu każdy z pilotów otrzymał honorowy tytuł doktora.
doktoraty na Uniwersytecie Tuskegee i otrzymanie Złotego Medalu Kongresu USA.
Congressional Gold Medal.
Ta książka dokumentuje również Tuskegee Airman, Ret. podpułkownika Hirama E. Manna.
Postępy od dzwonnika w hotelu, przez studiowanie języków romańskich w Philander.
Smith College, aż do zostania pilotem w 99. dywizjonie myśliwskim i 332.
Grupy Myśliwskiej. Osobiste pamiętniki ppłk Manna zapewniają wgląd w.
Zmagania pilotów w latach czterdziestych XX wieku, wartości, które zakotwiczyły ich sukces i.
Ich doświadczenia w walce z wrogiem w Europie tylko po to, by wrócić do segregacji.
Życie wojskowe i cywilne.