Tunnel Kids

Opinie czytelników

Książka „Tunnel Kids” bada życie zubożałych nastolatków mieszkających w tunelach na granicy Nogales w Meksyku z perspektywy antropologa Lawrence'a Taylora i fotografki Maeve Hickey. Podczas gdy temat rzuca światło na trudne realia, z jakimi borykają się te dzieci, recenzje są mieszane pod względem sposobu dostarczenia książki i poziomu zaangażowania.

⬤ Autorzy uczłowieczają tematy, zapewniając głęboki wgląd w życie i zmagania dzieci ulicy
⬤ zdjęcia są wyjątkowe
⬤ a styl pisania jest ogólnie wciągający. Książka jest godna polecenia dla osób zainteresowanych życiem na granicy i oferuje unikalne spojrzenie na doświadczenia tych nastolatków.

Kilku czytelników uznało książkę za nudną i pozbawioną wciągającego przekazu, a niektóre sekcje opisano jako przeciętne. Narracja może czasami wydawać się stereotypowa i nie w pełni angażuje wszystkich czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Zwycięzca Southwest Book Award

Pod ulicami granicy amerykańsko-meksykańskiej dzieci osiągają pełnoletność. Przybyły z całego Meksyku, aby znaleźć schronienie i przygodę w tunelach odwadniających, które łączą bliźniacze miasta Nogales w Sonorze i Nogales w Arizonie. Ta książka otwiera świat tunelowych dzieci i opowiada, jak w tym mrocznym podziemnym świecie walczących imigrantów, handlarzy narkotyków i złodziei, dzieci te wyrzeźbiły własne miejsce. Dwa równoległe tunele - każdy o szerokości czternastu stóp i długości kilku mil - odprowadzają letnie deszcze z Meksyku do Stanów Zjednoczonych. Tutaj i w rozpadających się koloniach spotkasz dzieciaki z tuneli: uliczny El Boston, sześcioletni weteran tuneli; jego mały kumpel Jes s; dziewczyna Jes s, La Flor, i jej sześciomiesięczne dziecko; dzika Negra; poetycki Guanatos; nastrojowy Romel i jego piękna dziewczyna, La Fanta. Tworzą oni rozszerzoną rodzinę około dwóch tuzinów młodych ludzi, którzy prowadzą twarde życie i przed nikim nie odpowiadają w El Barrio Libre - wolnej dzielnicy.

Lawrence Taylor i Maeve Hickey spotkali te dzieci w Mi Nueva Casa, bezpiecznym domu zbudowanym w celu wyciągnięcia młodzieży z tuneli do bardziej normalnego życia. Autorzy spędzili dwa lata z dziećmi z tuneli, które wędrowały po całym Nogales i nie tylko, walcząc o przetrwanie. W trakcie swoich przygód dzieci opisywały swoje życie, rozmawiając o tym, co mogłoby ich skusić do opuszczenia tuneli - i co ich tam trzymało. Oszałamiające portrety Hickeya stanowią chwytający za serce kontrapunkt dla wnikliwej prozy Taylora. Opowieść i zdjęcia otwierają okno na życie dzieci z tuneli - świat podobny do świata wielu bezdomnych dzieci, niepewny i adaptacyjny, choć wyjątkowy dla granicy. Tam, gdzie większość ludzi mogłaby zobaczyć kolejny gang naćpanych, agresywnych dzieci, Taylor i Hickey odkrywają przesiedlonych, a czasem bohaterskich młodych ludzi, których historie nadają ludzki wymiar światu granicy USA-Meksyk.