Ocena:

Książka „Tuco” autorstwa Briana Bretta otrzymuje od czytelników zarówno pochwały, jak i krytykę. Narracja jest opisywana jako przejmująca i bogata w osobiste anegdoty o doświadczeniach autora z jego papugą, Tuco, i zawiera przemyślane eksploracje inteligencji zwierząt i natury „inności”. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za fascynującą i edukacyjną, niektórzy uważali, że jest zbyt złożona i rozproszona z nadmiernymi filozoficznymi rozważaniami.
Zalety:Czytelnicy pokochali wciągający styl pisania, humor i wnikliwe powiązania między doświadczeniami autora a szerszymi tematami dotyczącymi życia i inteligencji zwierząt. Wielu uznało osobiste historie o Tuco za poruszające i zapadające w pamięć, chwaląc głębię i bogactwo narracji. Książka została opisana jako prowokująca do myślenia i satysfakcjonująca lektura, którą wielu rozważyłoby ponownie.
Wady:Krytycy zauważyli, że książka może być przytłaczająca ze względu na jej rozproszone podejście i głębię informacji, co czyni ją trudną lekturą dla niektórych. Pojawiły się wzmianki o nadmiernym filozofowaniu, które odciągało uwagę niektórych czytelników od narracji, a niektórzy wyrazili dyskomfort z powodu opisanych w książce przypadków krzywdzenia zwierząt.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Tuco and the Scattershot World: A Life with Birds
A BBC Radio 2 Book Club Pick
Przez trzydzieści lat Brian Brett dzielił swoje biuro i życie z Tuco, niezwykłą papugą, która zadawała takie pytania jak "Whaddya know? " i ogłaszania "Czas na imprezę", gdy goście pojawiali się na farmie Bretta. Chociaż Brett kupił Tuco dla kaprysu jako zwierzę domowe, stopniowo zdaje sobie sprawę z ogromnego zobowiązania, jakie ma wobec ptaka i dowiaduje się, że papuga jest o wiele bardziej złożona, niż mu się wydawało.
Będąc jednocześnie biografią tego wyjątkowego ptaka i historią ptaków/dinozaurów oraz ludzkich relacji z ptakami, Tuco bada również, w jaki sposób "inaczej" traktujemy świat - nadużywając ptaków, krajobrazów i siebie nawzajem - w tym własne doświadczenia Bretta z rzadką chorobą genetyczną, która zmieniła jego wczesne lata w tor przeszkód znęcania się i pielęgnowała jego powinowactwo do skrzydlatych stworzeń. Książka zawiera również dogłębną analizę naszych poglądów na temat wiedzy, języka i inteligencji (w tym komentarz samego Tuco) oraz tego, jak w miarę jak dowiadujemy się więcej o językach zwierząt i inteligencji, nieustannie zmieniamy nasze definicje, aby zachować naszą "wyższość". "Jak mówi Brett: "I co z tego? Niewiele. Nie wiem nawet, czym jest wiedza. Znam tylko magię... i.