Trzynaście sekund: Konfrontacja w Kent State

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksowy opis strzelaniny w Kent State, oferując różne perspektywy na to wydarzenie. Chociaż jest to wartościowa lektura, która oddaje emocje i kontekst historyczny otaczający tragedię, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej istotnych nowych informacji w porównaniu do poprzednich prac, zwłaszcza relacji Michenera.

Książka jest dobrze napisana i zwięzła, oferując inny punkt widzenia na strzelaniny w Kent State. Angażuje czytelników emocjonalnie, sprawiając, że ofiary stają się bardziej wiarygodne, a wydarzenia towarzyszące tragedii stają się jasne. Jest postrzegana jako niezbędny dodatek do relacji historycznych i jest uważana za szybką i interesującą lekturę. Ma dobry styl narracji i skutecznie oddaje nastroje epoki.

Niektórzy czytelnicy zauważają, że nie dostarcza ona znacząco nowych informacji w porównaniu z poprzednimi relacjami. Pojawiają się również głosy krytyczne dotyczące stronniczości, a także twierdzenia, że prawda o wydarzeniach pozostaje skomplikowana i nierozwiązana. Co więcej, inni uważają, że wciąż brakuje bardziej kompleksowej narracji obejmującej różne perspektywy.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thirteen Seconds: Confrontation at Kent State

Zawartość książki:

Dramatyczna, oryginalna relacja z wydarzeń, które wstrząsnęły narodem.

W południe 4 maja 1970 r. trzynastosekundowa seria wystrzałów zmieniła kampus Uniwersytetu Stanowego Kent w narodowy koszmar. Kule Gwardii Narodowej zabiły czterech studentów i raniły dziewięciu. Do zmroku kampus został ewakuowany, a szkołę zamknięto. Pokolenie studentów stwierdziło, że straciło wszelką nadzieję na system i przyszłość.

Jak to się stało, że młodzi Amerykanie w hełmach bojowych, maskach przeciwgazowych i butach bojowych stanęli twarzą w twarz z innymi młodymi Amerykanami ubranymi w spodnie dzwony, koszule w kwiaty i włosy do ramion? O co poszło i dlaczego doszło do tak straszliwej eskalacji konfrontacji? Czy w przyszłości dojdzie do konfrontacji podobnych do tej z 4 maja?

Aby odpowiedzieć na te pytania, wielokrotnie nagradzani reporterzy Eszterhas i Roberts, którzy byli na kampusie 4 maja, spędzili tygodnie przeprowadzając wywiady ze wszystkimi uczestnikami tragedii. Podróżowali do domów ofiar, rozmawiali z krewnymi i przyjaciółmi, rozmawiali z żołnierzami Gwardii Narodowej na linii ognia i ze studentami, którzy zostali ostrzelani. Dzięki zebraniu setek relacji z pierwszej ręki udało im się po raz pierwszy ustalić, co tak naprawdę wydarzyło się w dniu strzelaniny.