Trzymaj mnie mocno

Opinie czytelników

Ten zbiór poezji Jasona Schneidermana prezentuje jego wnikliwy wgląd w ludzkie emocje i wady, łącząc humor, empatię i krytyczną autorefleksję. Podczas gdy wielu czytelników uważa jego wiersze za piękne i wpływowe, niektórzy krytycy wspominają o metaforycznej naturze kilku wierszy jako braku jasności lub zbyt dużym uogólnieniu.

Wiersze są wnikliwe, ostre i pełne empatii, ukazując głębokie zrozumienie ludzkiej słabości. Są wciągające i zapadające w pamięć, z dobrą równowagą humoru i krytyki. Wielu czytelników docenia oryginalność i głębię wierszy, a niektórzy z nich mają swoich faworytów.

Niektóre wiersze mogą wydawać się metaforyczne lub uogólnione, co prowadzi do mniejszej więzi z niektórymi czytelnikami. Niektórzy mogą uznać emocjonalny ton za frustrujący lub trudny do zaangażowania.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hold Me Tight

Zawartość książki:

W pięciu poetyckich sekwencjach Jason Schneiderman Hold Me Tight rozważa życie w nowej erze niepokoju, gdy technologia i przemoc tworzą nowe formy tożsamości, a apokalipsa wydaje się być zawsze za rogiem. Zaczynając od długiego wiersza o jego własnej walce o odnalezienie spokoju, zbiór jest mocno zakorzeniony w osobistym, zakotwiczonym w życiu Schneidermana.

Zbiór przechodzi do sekwencji przypowieści o wilkach, które pośrednio rozważają nierozwiązywalne konflikty polityczne i emocjonalne skutki relacji, które są zbudowane wokół drapieżników i ofiar. Kolejne sekwencje koncentrują się na technologii i sztuce, przyglądając się temu, jak technologie rozszerzają możliwości ludzkiego ciała, co zmienia to, co oznacza bycie człowiekiem. Długi zestaw wierszy poświęconych Chrisowi Burdenowi bada przejście artysty od osobistej, samookaleczającej się przemocy w jego wczesnych pracach do szerszych kwestii przemocy politycznej, które wpływają na jego późniejszą twórczość.

W końcowej sekwencji Schneiderman wyobraża sobie serię „ostatnich rzeczy” - w których ostateczność nadaje znaczenie ludziom i rzeczom, o których mowa. Ostatecznie projekt Schneidermana odwołuje się do pewnego rodzaju staromodnego humanizmu, obejmującego pęknięcia w naszych współczesnych sposobach życia i myślenia.