Trzydzieści sześć sytuacji dramatycznych: Anatomia opowiadania historii

Opinie czytelników

Książka ta jest uważana za klasyczne źródło informacji dla pisarzy, zapewniające spojrzenie na dramatyczne sytuacje mające zastosowanie do pisania filmów i scenariuszy. Wielu recenzentów zwraca jednak uwagę na jej przestarzałą treść, niezgrabne tłumaczenie i liczne błędy w wydaniu Kindle. Podczas gdy niektórzy uważają ją za przydatną jako odniesienie, inni krytykują jej czytelność i znaczenie dla współczesnego opowiadania historii.

⬤ Oferuje różne perspektywy dramatyczne przydatne przy pisaniu filmów i scenariuszy.

⬤ Uważana za klasykę i ważny dodatek do biblioteki pisarza.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za pomocną w generowaniu pomysłów.

⬤ Może służyć jako przewodnik do nauki dla początkujących pisarzy.

⬤ Nieaktualna treść, która może nie odzwierciedlać współczesnych zawiłości w opowiadaniu historii.

⬤ Niezgrabne tłumaczenie i liczne błędy w wydaniu Kindle, co utrudnia czytanie.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że układ jest mylący, a informacje trudne do zlokalizowania.

⬤ Wiele przykładów opiera się na klasycznym teatrze, który może nie być odpowiedni dla współczesnych odbiorców.

⬤ Zawiera powtarzające się i wąskie sytuacje tematyczne, koncentrujące się głównie na morderstwie.

(na podstawie 34 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Thirty-Six Dramatic Situations: An Anatomy of Storytelling

Zawartość książki:

Klasyczna analiza dramatu tragicznego Georges'a Poltiego składa się z trzydziestu sześciu scenariuszy, z licznymi przykładami na poparcie opisanych struktur fabularnych.

W porównaniu z nowoczesną analizą opowiadania historii, system Poltiego jest stosunkowo krótki i mało skomplikowany. Opracowano system, w którym główne role są zdefiniowane w nawiasach na początku każdego scenariusza. Wyjaśniono ich miejsce i wartość instrumentalną dla fabuły, a w wielu z trzydziestu sześciu wariantów istnieją pewne podtypy, w zależności od dokładnej fabuły i charakterystyki. Większość opisanych wariacji ma jeden lub kilka przykładów sztuk teatralnych, zaczerpniętych z greckiego dramatu starożytności lub współczesnych dzieł europejskich, a także niektórych dramatów Indii i szerszej Azji.

Chociaż podział sytuacji dramatycznych dokonany przez Poltiego może wydawać się zwężający, jest on jasny, że dramaty są porowate i mogą obejmować więcej niż jedną z opisanych tragicznych okoliczności. Podczas gdy niektóre wspaniałe tragedie zostały skomponowane z doskonałą prostotą, inne zręcznie obejmują wiele scenariuszy jako rodzaj katastrofalnego tour de force. Pomyślany jako pomoc dla autorów i dramaturgów w planowaniu ich historii, traktat Poltiego był często konsultowany przez ponad sto lat.