Trzydzieści lat wśród umarłych

Opinie czytelników

Książka jest kontrowersyjną, ale wciągającą eksploracją przywiązania ducha i chorób psychicznych, łączącą psychologię ze spirytyzmem. Podczas gdy wielu czytelników potwierdza jej wartość i spostrzeżenia, zwłaszcza dotyczące życia pozagrobowego, inni krytykują jej przestarzały język i kwestie formatowania, zwłaszcza małą czcionkę. Książka pozostaje ważna nawet po stu latach, co wskazuje na jej ciągłe znaczenie w dyskusjach na temat duchowości i zdrowia psychicznego. Niektórzy czytelnicy wyrażają również frustrację z powodu korzystania z e-booka, niezwiązaną z treścią książki.

Wciągająca i prowokująca do myślenia treść, zapewnia wgląd w przywiązanie do ducha i zdrowie psychiczne, chwalona za historyczne znaczenie i głębię informacji, postrzegana jako lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych życiem po śmierci i oferuje cenny materiał edukacyjny do zgłębiania duchowości.

Trudna do czytania ze względu na bardzo małą czcionkę, niektórzy czytelnicy uznali tekst za powtarzalny i nudny, krytyka niechlujstwa w publikacji (np. brak stron tytułowych lub praw autorskich) oraz problemy z formatowaniem e-booka i dostępnością na różnych urządzeniach.

(na podstawie 69 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thirty Years Among the Dead

Zawartość książki:

Dr Carl A. Wickland (1861-1945) był członkiem Chicago Medical Society, American Association for the Advancement of Science i głównym psychiatrą w National Psychopathic Institute w Chicago.

Wickland specjalizował się w przypadkach schizofrenii, paranoi, depresji, uzależnień, depresji maniakalnej, zachowań przestępczych i innych fobii. Po przeprowadzce do Los Angeles w 1918 roku założył National Psychological Institute of Los Angeles wraz ze swoją żoną Anną Wickland, która była medium transowym. Wickland leczył wielu pacjentów cierpiących na wszelkiego rodzaju choroby psychiczne, a po wielu latach doświadczeń doszedł do wniosku, że wielu pacjentów, których leczył, miało "przywiązania"; miał przez to na myśli, że duchowe byty przywiązały się do nieświadomych śmiertelników i wpłynęły na nich (często) w najgorszy sposób - prowadząc ich do alkoholizmu, szaleństwa, a czasami do morderstwa.

Wickland stwierdził wówczas: Obsesja duchowa jest faktem - wypaczeniem prawa naturalnego - i można ją w pełni udowodnić. Udowodniono to setki razy, powodując, że rzekome szaleństwo lub aberracja zostały tymczasowo przeniesione z ofiary na wyszkolonego w tym celu wrażliwego psychika i dzięki tej metodzie ustalono, że przyczyną psychozy jest nieświadomy lub złośliwy duch, którego tożsamość często można zweryfikować. Doszedłszy do wniosku o "obsesji ducha", Wickland i jego żona założyli koło ratunkowe, z panią

Wickland działał jako medium, a oni zaczęli komunikować się z zagubionymi duszami, które odeszły i nie były świadome swojego stanu po śmierci fizycznej i często zaprzeczały z powodu dogmatycznych przekonań religijnych i równie dogmatycznych ateistów. We wstępie do książki autor pisze: Zmiana zwana śmiercią, słowo to jest błędne - powszechnie postrzegane z ponurym strachem, zachodzi tak naturalnie i prosto, że większość, po wyjściu z ciała, nie jest świadoma, że przejście zostało dokonane, a nie mając wiedzy o życiu duchowym, są całkowicie nieświadomi, że przeszli do innego stanu istnienia. Pozbawieni swoich fizycznych narządów zmysłów, są odcięci od fizycznego światła, a brak mentalnego postrzegania wysokiego celu istnienia, osoby te są duchowo ślepe i znajdują się w stanie zmierzchu - zewnętrznej ciemności wspomnianej w Biblii - i pozostają w królestwie znanym jako sfera ziemska.

Książka dokumentuje szereg przypadków zarówno anonimowych, jak i znanych komunikatorów, takich jak Helena Blavatsky; współzałożycielka ruchu teozoficznego i Mary Baker-Eddy, założycielka Christian Science. Omówiono wiele tematów, w tym przestępczość, samobójstwa, materializm, egoizm i narkotyki.