Ocena:
Recenzenci wspólnie chwalą zdolność Seana O'Caseya do przedstawiania życia zwykłych Irlandczyków w burzliwym okresie historycznym poprzez swoje sztuki. Chwalą jego unikalny głos jako dramaturga, który porusza tematy polityczne bez bycia jawnie politycznym. Sztuki, w szczególności „Juno and the Paycock”, są postrzegane jako kluczowe dla zrozumienia irlandzkiej historii i kultury. Niektóre recenzje sugerują jednak konieczność znajomości kontekstu historycznego, aby w pełni docenić przedstawione w nich wątki i postacie.
Zalety:Sztuki odzwierciedlają doświadczenia zwykłych ludzi, oddają istotę wydarzeń historycznych i stanowią wnikliwy komentarz na temat irlandzkiego społeczeństwa. Czytelnicy uważają, że jego prace są wciągające, zabawne i przejmująco powiązane. O'Casey jest uznawany za ważny głos w irlandzkim teatrze, przemawiający zarówno do zwykłych czytelników, jak i studentów. Format kolekcji jest również ceniony za wygodę.
Wady:Wymogiem zrozumienia sztuk jest znajomość historii Irlandii, co może utrudniać niektórym czytelnikom. Dodatkowo, podczas gdy głębia postaci jest chwalona, jakość produkcji może się znacznie różnić, wpływając na ostateczną ocenę sztuk.
(na podstawie 23 opinii czytelników)
Three Dublin Plays: The Shadow of a Gunman, Juno and the Paycock, & the Plough and the Stars
Klasyczne sztuki kwintesencji dublińskiego dramaturga.
Trzy wczesne sztuki Seana O'Casey'a - prawdopodobnie jego trzy największe - żywo demonstrują zdolność O'Casey'a do oddania realiów życia i głębi ludzkich emocji, szczególnie w Dublinie przed i podczas irlandzkiej wojny domowej w latach 1922-23, ale tak naprawdę w całym znanym wszechświecie. Odzwierciedlając życie dublińskiej biedoty, od mieszkańców kamienic w The Shadow of a Gunman i Juno and the Paycock po murarza, ulicznego sprzedawcę i szarlatana w The Plough and the Stars, Sean O'Casey z pilnością i elokwencją przekazuje drobne szczegóły, które tworzą całość postaci, a także przerażenie, duże i małe, które nieuchronnie przynosi ciągłe zagrożenie przemocą polityczną. Jak napisał Seamus Heaney, „postacie O'Caseya są zarówno przyziemne, jak i większe niż życie.... Jego demokratyczny geniusz łączył się z tragicznym zrozumieniem, a jego niechęć do tyranii i współczucie dla uciśnionych były istotną - w przeciwieństwie do moralnej i tematycznej - częścią jego sztuki”.
Nowa produkcja Juno and the Paycock zostanie przeniesiona z Donmar Theatre w Londynie do Nowego Jorku we wrześniu 2000 roku.
