Ocena:
Książka „3 New Dadas and The Blind Man” to fascynująca mieszanka wspomnień i fikcji, która dokumentuje życie i twórczość znaczących artystów z początku XX wieku, koncentrując się w szczególności na Marcelu Duchampie. Poprzez narrację, która oddaje istotę bohemy Nowego Jorku, oferuje unikalny wgląd w świat sztuki i zawiera istotne dokumenty historyczne, takie jak zine „The Blind Man”.
Zalety:Książka jest pięknie wydana, ciekawie napisana i zapewnia ważny historyczny wgląd w życie Duchampa, Roché i Wooda. Oddaje ducha epoki i rezonuje ze współczesnymi tematami, dzięki czemu jest aktualna nawet dziś. Włączenie glosariuszy i fragmentów z Beatrice Wood dodaje głębi i kontekstu.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że oryginalna praca „Victor” nie jest literaturą, ponieważ nigdy nie została ukończona. Ponadto narracja może nie spodobać się tym, którzy nie są już zainteresowani artystami lub omawianymi ruchami artystycznymi.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Three New York Dadas and the Blind Man: Marcel Duchamp, Henri-Pierre Roch, Beatrice Wood
Three New York Dadas and The Blind Man opowiada historię trójkątnej relacji między Marcelem Duchampem, Henri-Pierre Roche i Beatrice Wood, opowiedzianą słowami dwóch jej bohaterów.
A także przedrukowuje w faksymile dadaistyczny magazyn, który wspólnie stworzyli w Nowym Jorku w 1917 roku: The Blind Man. Głównym tekstem jest pierwsze angielskie tłumaczenie powieści Roche'a Victor, opisującej jego przyjaźń z Duchampem (w tamtych czasach nazywanym przez bliskich przyjaciół Victorem). Choć niedokończony, tekst Roche'a oferuje unikalny opis nowojorskiego dadaizmu, w którym pojawiają się wszystkie główne postacie i wydarzenia: Francis Picabia, Arthur Cravan, Arensbergowie i ich wieczory, Bal Niewidomych i skandal związany z "Fontanną" Duchampa na wystawie Independents, kluczowy moment w sztuce nowoczesnej. Powieść oferuje interesujący wgląd w politykę seksualną tamtego okresu, kiedy kobieta mogła zostać aresztowana lub szantażowana za spędzenie nocy z mężczyzną, z którym nie była zamężna. Roche, wieloletni przyjaciel Duchampa, wydaje się być wielbicielem trójkątnych związków, a następnie napisał bardziej znaną powieść na ten temat (również autobiograficzną), Jules et Jim - później nakręconą przez Francois Truffaut. Relacja Beatrice Wood z tych wydarzeń pochodzi z jej wspomnień.
Później stała się sławną ceramiczką, umierając w 1998 roku w wieku 105 lat. Wstęp i komentarz są autorstwa Dawn Ades, znanej badaczki dadaizmu i surrealizmu.
