Trzecia przestrzeń, dzielenie się informacjami i projektowanie partycypacyjne

Oryginalny tytuł:

Third Space, Information Sharing, and Participatory Design

Zawartość książki:

Społeczeństwo stoi przed wieloma wyzwaniami w miejscach pracy, sytuacjach życia codziennego i kontekstach edukacyjnych. W ramach badań nad zachowaniami informacyjnymi często pojawiają się wezwania do łączenia inkluzywności i ściślejszej współpracy z podejściami projektowymi skoncentrowanymi na użytkowniku, a w szczególności z praktykami projektowania partycypacyjnego. Współpraca i uczestnictwo są niezbędne w podejmowaniu współczesnych wyzwań społecznych, projektowaniu kreatywnych obiektów i procesów informacyjnych, a także rozwijaniu przestrzeni do nauki oraz interwencji informacyjnych i badawczych. Intencją jest poprawa dostępu do informacji i korzyści z tego płynących. Dotyczy to również niwelowania przepaści cyfrowej i wykorzystania sztucznej inteligencji. W odniesieniu do badań i praktyk w zakresie zachowań informacyjnych, kluczowe jest, aby wziąć pod uwagę, że wszyscy użytkownicy powinni być zaangażowani. Wiele działań informacyjnych (tj. działań objętych ogólnymi terminami zachowań informacyjnych i praktyk informacyjnych) przejawia się poprzez uczestnictwo, a zatem metody takie jak projektowanie partycypacyjne mogą pomóc rozwinąć zarówno zachowania informacyjne, jak i praktyki, a także tworzenie obiektów informacyjnych, nowych modeli i teorii. Dzielenie się informacjami jest jednym z podstawowych działań.

W przypadku projektowania partycypacyjnego, którego wartością jest demokratyczne, inkluzywne i otwarte uczestnictwo w innowacyjnych praktykach w różnych kontekstach, istotne jest zrozumienie, w jaki sposób przejawiają się działania informacyjne, takie jak dzielenie się informacjami. Dla badań nad zachowaniami informacyjnymi istotne jest pogłębienie zrozumienia, w jaki sposób przejawia się dzielenie się informacjami w celu poprawy dostępu do informacji i ich wykorzystania. Trzecia przestrzeń to fizyczna, wirtualna, poznawcza i koncepcyjna przestrzeń, w której uczestnicy mogą negocjować, zastanawiać się i tworzyć nową wiedzę i światopoglądy, pracując nad kreatywnymi, praktycznymi i możliwymi do zastosowania rozwiązaniami, znajdując innowacyjne, odpowiednie metody badawcze, interpretując wyniki, proponując nowe teorie, zalecając kolejne kroki, a nawet projektując rozwiązania, takie jak nowe obiekty informacyjne lub usługi. Dzielenie się informacjami w projektowaniu partycypacyjnym przejawia się w połączeniu z wieloma innymi działaniami związanymi z interakcją informacyjną, a zwłaszcza z przetwarzaniem informacji i procesów poznawczych. Chociaż istnieją praktyki indywidualnego dzielenia się informacjami i napotykania informacji, dzielenie się informacjami odnosi się głównie do praktyk wspólnego zachowania informacyjnego, kreatywności i zbiorowego podejmowania decyzji.

Celem tej książki jest umożliwienie studentom, badaczom i praktykom w ramach multidyscyplinarnego pola badawczego, w tym studiów informacyjnych i podejść interakcji człowiek-komputer, głębszego zrozumienia, w jaki sposób podstawowa działalność dzielenia się informacjami w projektowaniu partycypacyjnym, w którym Trzecia Przestrzeń może być platformą interakcji informacyjnej, ma miejsce przy użyciu metod wykorzystywanych w projektowaniu partycypacyjnym w celu sprostania współczesnym wyzwaniom społecznym. Może to mieć również zastosowanie do badań zachowań informacyjnych wykorzystujących projektowanie partycypacyjne jako metodologię. Rozwijamy interpretacje podstawowych pojęć, takich jak projektowanie partycypacyjne, Trzecia Przestrzeń, dzielenie się informacjami i wspólne zachowania informacyjne, zanim omówimy bardziej szczegółowo metody i procesy projektowania partycypacyjnego. Poruszamy również kwestie zachowań informacyjnych, praktyki informacyjnej i innych ważnych pojęć. Trzecia przestrzeń, dzielenie się informacjami i interakcja informacyjna zostały omówione szczegółowo. Zasugerowano ramy, z Trzecią Przestrzenią jako główną przecinającą się strefą, platformą oraz adaptacyjną i kreatywną przestrzenią do badania dzielenia się informacjami oraz innych zachowań i interakcji informacyjnych.

Jako narzędzie do przewidywania zachowań informacyjnych i sugerowania przyszłych praktyk, projektowanie partycypacyjne służy jako zestaw metod i narzędzi, w których inicjowane są nowe interpretacje projektowania badań zachowań informacyjnych, a ostatecznie nowe obiekty informacyjne, angażujące wielu interesariuszy w przyszłych krajobrazach informacyjnych. W tym celu twierdzimy, że Trzecia Przestrzeń może być wykorzystywana jako strefa przecięcia do badania wymiany informacji i innych działań informacyjnych, ale co ważniejsze, może służyć jako ramy badań zachowań informacyjnych Trzeciej Przestrzeni (TSIB), w których metodologia i procesy projektowania partycypacyjnego są stosowane do badań zachowań informacyjnych i aplikacji, takich jak obiekty informacyjne, systemy i usługi, z uznaniem znaczenia świadomości usytuowania.