The Three Rimbauds
Mieszając fakty i fikcję, The Three Rimbauds wyobraża sobie, jak potoczyłoby się życie Rimbauda, gdyby nie zmarł w wieku trzydziestu siedmiu lat.
Mit Arthura Rimbauda (1854-1891) koncentruje się na jego wczesnych latach: jak wielki enfant terrible przedarł się przez dziewiętnastowieczną scenę literacką z lekkomyślnym porzuceniem, pozostawiając za sobą ślad wrogów, nieudane małżeństwo byłej kochanki, która go zastrzeliła, oraz zbiór rewolucyjnej poezji, która na zawsze zmieniła francuską literaturę. Przestał pisać wiersze w wieku dwudziestu jeden lat, kiedy opuścił Europę, by podróżować po świecie. Powrócił dopiero na krótko przed śmiercią w wieku trzydziestu siedmiu lat.
Ale co, jeśli rok 1891 nie był rokiem jego śmierci, ale początkiem wielkiego nowego początku: sekretnego powrotu poety do Paryża, który zapoczątkował dojrzałą fazę jego kariery literackiej? Ten smukły, eksperymentalny tom autorstwa Dominique'a Nogueza pokazuje, że wyimaginowany „dojrzały” Rimbaud - ten, który powrócił z Hararu w 1891 roku, ożenił się z siostrą Paula Claudela w 1907 roku, przeszedł na katolicyzm w 1925 roku i stworzył jedne z największych dzieł dwudziestowiecznej prozy francuskiej - był już obecny w niemal zapomnianych dziełach jego dzieciństwa, zarówno pod względem stylu, jak i tematyki. Tylko poprzez ponowne zapoznanie się z trzema Rimbaudami - dzieckiem, młodym dorosłym i wyimaginowanym starszym dorosłym - możemy naprawdę ocenić zakres kompletnego pisarza.