Trzech baronów: Schemat organizacyjny zabójstwa JFK

Opinie czytelników

Książka zebrała mieszane recenzje, a wielu czytelników uznało ją za nieprzekonującą i słabo zbadaną w odniesieniu do zabójstwa JFK, podczas gdy kilku przyznało, że oferuje interesującą perspektywę.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka oferuje interesujące spojrzenie na zabójstwo JFK.

Wielu recenzentów krytykuje brak wiarygodnych dowodów, nadmierne szczegóły dotyczące niejasnych polityków oraz kwalifikacje autora jako księgowego, a nie historyka, co prowadzi do zawiłej narracji. Synteza informacji z innych źródeł jest postrzegana jako nieefektywna, a książka nie uzasadnia swoich głównych twierdzeń.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Three Barons: The Organizational Chart of the JFK Assassination

Zawartość książki:

The Three Barons udowadnia, że możliwe jest (przy wystarczającej ilości badań) zrekonstruowanie schematu organizacyjnego spisku JFK. Książka ta dostarcza pierwszej użytecznej, dogłębnej analizy 120 rozmów telefonicznych przeprowadzonych przez LBJ w tygodniu następującym po zamachu, dotyczących takich kwestii jak ustawa o prawach obywatelskich, żądania wysuwane przez wojsko i podobne polityczne zagrywki.

The Three Barons prezentuje pierwsze zastosowanie statystycznej analizy czynnikowej do identyfikacji spiskowców, wykorzystując bazę danych 30 książek i 1500 nazwisk oraz bada oficerów wojskowych rzekomo blisko związanych ze spiskiem, takich jak dowódca NATO gen. Lyman Lemnitzer, generał Lauris Norstad i doradca JFK, gen. Maxwell Taylor.

Po raz pierwszy Rada Bezpieczeństwa Narodowego, jej struktura i członkowie są analizowani pod kątem ich oczywistej roli w spisku JFK. W szczególności The Three Barons wyjaśnia rolę sekretarza skarbu C.

Douglasa Dillona i jego ojca, bankiera inwestycyjnego Clarence'a Dillona, który prawdopodobnie miał faszystowskie sympatie. Książka ta po raz pierwszy wskazuje, dlaczego w spisek zaangażowanych było trzech rzeczywistych baronów i dlaczego co najmniej trzech członków Komisji Warrena miało potężne nazistowskie powiązania, począwszy od II wojny światowej, a skończywszy na 22 listopada 1963 roku.