Opinie czytelników
Podsumowanie:Pamiętnik Tove Ditlevsen, przedstawiony jako trylogia, bada jej burzliwe życie od ubóstwa do sławy jako poetki w Danii. Narracja jest naznaczona jej szczerymi refleksjami na temat uzależnienia, związków i poszukiwania artystycznej walidacji, a jej kulminacją jest rozdzierający serce, ale przekonujący opis jej zmagań i triumfów. Czytelnicy są wciągnięci przez jej ostrą, jasną prozę, choć niektórzy uważają, że książka jest nierówna lub niepokojąca w niektórych częściach.
Zalety:⬤ Prowokujący do myślenia i głęboko emocjonalny tekst, który zachęca do refleksji nad życiem.
⬤ Czysta i niezachwiana proza, łącząca piękno z surową rzeczywistością.
⬤ Bogata osobista historia, która porusza uniwersalne tematy, takie jak uzależnienie i pogoń za sztuką.
⬤ Żywe opisy doświadczeń życiowych w Danii, które zapewniają kontekst kulturowy.
⬤ Przekonujące postacie i szczera szczerość na temat zmagań i traumy.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację za chaotyczną lub nieodpowiednio zredagowaną.
⬤ Przygnębiające i mroczne tematy, szczególnie w drugiej części pamiętnika, mogą nie spodobać się każdemu.
⬤ Główna bohaterka jest przedstawiona jako egocentryczna i bezwzględna, co może zrazić niektórych czytelników.
⬤ Zakończenie historii pozostawia niektórych z uczuciem niespełnienia, braku zamknięcia lub wyciągniętych wniosków.
(na podstawie 62 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Copenhagen Trilogy: Childhood; Youth; Dependency
Zawartość książki:
Nazwana arcydziełem przez The New York Times, uznana trylogia Tove Ditlevsen, pionierki w dziedzinie gatunkowego pisarstwa konfesyjnego.
Tove Ditlevsen jest dziś uznawana za jeden z najważniejszych i najbardziej wyjątkowych głosów w dwudziestowiecznej literaturze duńskiej, a Trylogia Kopenhaska (1969-71) jest jej uznanym arcydziełem. Dzieciństwo opowiada historię determinacji nieprzystosowanego dziecka, by zostać poetką; Młodość opisuje jej wczesne doświadczenia związane z seksem, pracą i niezależnością. Zależność rozpoczyna historię, gdy narratorka wchodzi w pierwsze z czterech małżeństw i opisuje swoje straszne zejście w uzależnienie od narkotyków, umożliwione przez jej złowrogiego męża-lekarza.
Przez cały czas narratorka zmaga się z napięciem między swoim powołaniem jako pisarki a rywalizującymi rolami córki, żony, matki i narkomanki, a także pisze o kobiecym doświadczeniu i tożsamości w sposób, który wydaje się bardzo świeży i trafny w dzisiejszych dyskusjach na temat feminizmu. Trylogia Ditlevsen jest niezwykła ze względu na swoją intensywność i wciągające przedstawienie świata złożonych kobiecych przyjaźni, rodziny i dorastania - w tym sensie jest to kopenhaska odpowiedź na powieści neapolitańskie Eleny Ferrante. Można ją również postrzegać jako duchową prekursorkę pisarzy konfesyjnych, takich jak Karl Ove Knausgaard, Annie Ernaux, Rachel Cusk i Deborah Levy. Jej trylogia jest oparta na jej własnych doświadczeniach, ale czyta się ją jak najbardziej fascynujący rodzaj fikcji.
Urodzona w robotniczej dzielnicy Kopenhagi w 1917 roku, Ditlevsen stała się sławna dzięki swojej poezji jeszcze jako nastolatka, a następnie pisała powieści, opowiadania i wspomnienia, zanim popełniła samobójstwo w 1976 roku. Za życia została odrzucona przez krytyków jako pisarka z klasy robotniczej, teraz jest odkrywana na nowo i promowana jako jedna z najważniejszych współczesnych duńskich autorek, a gorączka Tove porywa czytelników.
