Ocena:

Książka oferuje wgląd w życie i twórczość Roky'ego Ericksona, łącząc szczegóły biograficzne z analizą socjologiczną i psychologiczną. Zawiera poezję i relacje tych, którzy go znali, ale brakuje jej głębi i spójności w narracji.
Zalety:⬤ Zapewnia kompleksowe socjologiczne i psychologiczne studium Roky'ego Ericksona
⬤ zawiera dane historyczne i osobiste relacje
⬤ zawiera poezję Ericksona
⬤ uznana za dobrą próbę opisania jego życia.
⬤ Nie służy jako ostateczna biografia
⬤ brakuje głębi i spójnej struktury
⬤ brakuje wkładu innych kluczowych postaci w życiu Ericksona
⬤ zawiera błędy w osi czasu.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
"Transcendencja miała swoją cenę" - pisze Brian T. Atkinson we wstępie do zbioru refleksji pioniera psychodelicznego rocka Roky'ego Ericksona (1947-2019). Wokalista i autor tekstów, który stał na czele 13th Floor Elevators, wkroczył na teksańską scenę muzyczną w 1966 roku wraz z wydaniem "You're Gonna Miss Me", jedynego singla zespołu, który zawierał pierwotny styl wokalny Ericksona. Zespół przyciągnął znaczną uwagę regionu, w tym zainteresowanie ze strony młodej Janis Joplin, która rozważała dołączenie do grupy, zanim zdecydowała się pojechać do San Francisco.
Poprzez wywiady z tymi, którzy tam byli i prezentację własnych słów Ericksona, Atkinson opisuje, jak Erickson był nawiedzany przez większość swojego życia przez chorobę psychiczną, prawdopodobnie potęgowaną przez jego liberalne używanie halucynogenów i innych narkotyków. Mimo to jego wpływ na teksańskich muzyków różnych gatunków jest ogromny. Jak potwierdza Billy Gibbons z ZZ Top w swojej przedmowie, "Do dziś jest sam i jest szanowany jako artysta, ponieważ miał dar wspaniałego głosu".
Podobnie jak w przypadku poprzednich książek poświęconych Townesowi Van Zandtowi, Rayowi Wylie Hubbardowi i Mickeyowi Newbury'emu, Atkinson nagrał wiele godzin wywiadów z weteranami i przyszłymi muzykami, na których Roky Erickson wywarł wpływ. Oprócz spostrzeżeń wieloletnich dziennikarzy muzycznych, takich jak Joe Nick Patoski, oraz słodko-gorzkich wspomnień przyjaciół i członków rodziny, takich jak Mikel Erickson, brat wokalisty, praca ta zawiera poezję i teksty piosenek napisane przez Ericksona podczas jego pobytu w Rusk State Hospital na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Wyłania się z nich obraz genialnego, niespokojnego umysłu i artysty, którego wpływ wykraczał daleko poza okres jego największej sławy, trwając nawet po jego śmierci.