Trudne podróże do świętych miejsc

Opinie czytelników

Książka „Hard Travel to Sacred Places” jest szczerym pamiętnikiem odzwierciedlającym żałobę, w szczególności utratę dziecka, przeplataną duchową podróżą autora przez Azję Południowo-Wschodnią. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za głęboką i poruszającą, oferującą głęboki wgląd w filozofię buddyjską i osobistą udrękę, inni krytykowali ją za zaabsorbowanie sobą, nudę i pretensjonalność.

Wielu recenzentów chwaliło książkę za piękny styl, szczerą eksplorację żałoby i wnikliwe spojrzenie na buddyjskie praktyki. Oferuje ona głęboką i poruszającą narrację, która rezonuje z czytelnikami badającymi podobne tematy straty i duchowości. Podróż autorki jest postrzegana jako odważna i autentyczna, dostarczając materiału do przemyśleń na temat duchowych podróży.

Krytycy uznali książkę za samolubną i nużącą, opisując autora jako egomaniaka, a narrację jako nadmiernie skupioną na jego osobistym cierpieniu. Niektórzy czytelnicy uważali, że brakowało w niej przydatnych spostrzeżeń i była rozczarowaniem, powołując się na pretensjonalność i brak oświecenia. Pojawiły się również skargi dotyczące wprowadzających w błąd aspektów promocyjnych związanych z podpisywaniem książki.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hard Travel to Sacred Places

Zawartość książki:

Hard Travel to Sacred Places to zapis osobistej odysei przez Azję Południowo-Wschodnią, zewnętrznej i wewnętrznej podróży przez żałobę i bolesne realia dekadenckiego wieku.

Wurlitzer - powieściopisarz, scenarzysta i praktykujący buddysta - podróżuje ze swoją żoną, fotografką Lynn Davis, na zlecenie fotograficzne do świętych miejsc Tajlandii, Birmy i Kambodży. Silna westernizacja, kluby seksualne, starzejący się hipisi i emigranci oraz polityczni dysydenci stanowią żywy kontrast dla spokoju, którego Wurlitzer i Davis wciąż szukają po śmierci syna w wypadku samochodowym.

Podczas gdy Davis z kamerą szuka nici znaczenia wśród artefaktów i reliktów bardziej oświeconej epoki, Wurlitzer chwyta się mądrości nauk buddyjskich, próbując ukoić swój żal. Jego dziennik jest kroniką przetrwania odwiecznych prawd w oszalałym świecie.