The Triangular Constitution: Constitutional Pluralism in Ireland, the EU and the ECHR
Książka ta oferuje nowe spojrzenie na współczesny europejski konstytucjonalizm. Wykorzystuje irlandzki porządek konstytucyjny, aby wykazać, że w całej Unii Europejskiej konstytucja krajowa nie może być już rozumiana samodzielnie, w oderwaniu od porządku prawnego UE lub Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Zamiast tego, konstytucja jest trójkątna, z tymi trzema porządkami prawnymi tworzącymi wierzchołki trójkąta, a relacje i interakcje między nimi tworzą boki trójkąta. Za punkt wyjścia przyjmuje teorię pluralizmu konstytucyjnego, która sugeruje, że nakładające się na siebie porządki konstytucyjne niekoniecznie są ułożone "jeden na drugim", ale mogą być ułożone heterarchicznie lub płasko, bez hierarchii nadrzędnych i podrzędnych konstytucji. Odchodzi jednak od konwencjonalnych ujęć tej teorii, podkreślając, że nadal musimy zwracać szczególną uwagę na specyfikę jurysdykcji, aby zrozumieć normy regulujące pluralistyczne konstytucje.
Pokazuje, poprzez zastosowanie teorii do studiów przypadków, że każda próba wyodrębnienia uniwersalnych zasad z jurysdykcyjnie uwarunkowanych interakcji między konkretnymi porządkami prawnymi jest najeżona trudnościami. Książka stanowi ważny wkład w teorię konstytucyjną w ogóle, a pluralizm konstytucyjny w szczególności, i będzie bardzo interesująca dla badaczy w tej dziedzinie.
