Trinity, Economy, and Scripture: Recovering Didymus the Blind
Nauczyciel z IV wieku, Didymus Ślepy, cieszył się owocnym życiem jako kierownik sankcjonowanej przez episkopat szkoły w Aleksandrii. Autor licznych traktatów dogmatycznych i dzieł egzegetycznych, Didymus był uważany za niezłomnego obrońcę wiary nicejskiej w czasach swojej świetności.
Przyciągnął do swojej szkoły takich uczniów jak Jerome i Rufinus. Współczesna nauka skupiła większość swojej uwagi na zrozumieniu go jako egzegety, koncentrując się zwłaszcza na jego słownictwie egzegetycznym i założeniach stojących za jego szczególną metodą czytania Pisma Świętego. Literatura teologiczna została nieco zaniedbana.
W tym studium Jonathan Hicks twierdzi, że egzegeza Didymusa może być zrozumiana w całej pełni tylko w świetle jego teologicznych zobowiązań. Jego ostre różnice z Teodorem z Mopsuestii dotyczące właściwego odczytania proroka Zachariasza nie mogą być rozumiane jedynie jako metodologiczne.
Odczytanie proroka przez Didymusa ożywia żywe zrozumienie misji trynitarnych. Rozpoznanie przyjścia Syna i Ducha do Izraela jest niezbędne do właściwego umiejscowienia przesłania proroka w ramach jednej boskiej ekonomii objawienia i zbawienia, której kulminacją jest Wcielenie Chrystusa.
Hicks argumentuje, że Didymus jest tutaj pouczający dla dzisiejszego Kościoła zarówno na poziomie praxis (powinniśmy przyjąć niektóre z jego praktyk czytania), jak i na poziomie theoria (jego trynitarny opis pochodzenia i celów Pisma Świętego jest fundamentalny dla w pełni chrześcijańskiego zrozumienia tego, czym jest Pismo Święte).