The Triumph of Brazilian Modernism: The Metanarrative of Emancipation and Counter-Narratives
Triumf brazylijskiego modernizmu bada pierwsze kroki ruchu w Brazylii i niektóre z jego tekstów.
Jej pierwsza część wyjaśnia, w jaki sposób moderniści stworzyli meta-dyskurs, który legitymizował ich własną pracę, oraz w jaki sposób państwowa polityka kulturalna zapewniła ich kanonizację poprzez rozpowszechnianie przeglądów, antologii i historii brazylijskiego modernizmu w całym systemie edukacyjnym. Począwszy od lat pięćdziesiątych XX wieku brazylijska krytyka i historiografia włączyły wiele z tych samolegitymizujących argumentów do totalizującej narracji o triumfie i dojrzałości brazylijskiej ekspresji literackiej.
W drugiej części przyjrzymy się aspektom brazylijskiego modernizmu, które zostały pominięte przez tę totalizującą narrację. Trzy rozdziały analizują dwuznaczne relacje z nowoczesnością wyrażone w tematach tożsamości i hegemonii Paulistów w dziełach Paulo Prado, Mario de Andrade i Oswalda de Andrade.