Jaką rolę odgrywają koncepcje przestrzenne w mikro- i makrostrukturze tekstów narracyjnych? W jaki sposób koncepcje nieprzestrzenne są kodowane za pomocą struktur przestrzennych i jak te koncepcje przestrzenne są przekształcane w opowiadaniu od starożytności do średniowiecza? Niniejsze studium analizuje narracyjne projekty przestrzenne Apolloniusza z Tyrlandii Heinricha von Neustadta (ok. 1300 r.) i jego antycznego modelu, Historia Apollonii Regis Tyri, z perspektywy teorii przestrzeni i transformacji.
Rozpoczyna się od krytycznej dyskusji na temat możliwych przestrzennych instrumentów analitycznych, które oddają sprawiedliwość szczególnym wyzwaniom interpretacyjnym tekstów przednowoczesnych. W szczegółowych analizach opracowano projekty przestrzenne obu tekstów i ich podstawową organizację przestrzenną.
Nacisk kładziony jest na techniki semantycznego ładowania narracyjnych projektów przestrzennych, funkcjonowanie granic i związek między przestrzenią a działaniami postaci. Te centralne punkty badań nie tylko pozwalają na ogólną interpretację Apolloniusza, ale także ujawniają ścisłe powiązania między przestrzenią, dominacją i płcią, które charakteryzują oba sposoby traktowania materiału Apolloniusza.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)