Transformative Waters in Late-Medieval Literature: From Aelred of Rievaulx to the Book of Margery Kempe
W średniowiecznych pismach religijnych kobiety często przedstawiane są jako nieprzewidywalne, trudne do sklasyfikowania i podatne na przemiany. Woda jest równie nieuchwytna: rzeki, studnie i morza wymykają się czytelnikom spod kontroli, zmieniając swoje metaforyczne znaczenie.
Niniejsza książka analizuje szeroki zakres wodnych obrazów w niewielkiej grupie późnośredniowiecznych pism dewocyjnych autorstwa kobiet i dla kobiet, aby zbadać związek między kobietami a wodą w średniowiecznej wyobraźni religijnej. Korzystając z pism Aelreda z Rievaulx, Juliany z Norwich i wielu anonimowych tłumaczy - a także dzieł medycznych, naukowych i encyklopedycznych - argumentuje za wodą jako uniwersalną metaforą o szczególnym rezonansie dla nich.
Jego rozdziały są zorganizowane wokół szeregu konkretnych zastosowań wody jako środka mediacji i wymiany między człowiekiem a boskością, od przekroczenia strumienia po rozpuszczenie się w spokojnym morzu Bożej miłości. Poprzez analizę takich powtarzających się tropów, książka ta ujawnia, że podczas gdy woda może być używana do wskazywania na transformację duszy i większy dostęp do boskości, autorzy płci męskiej również używają tego samego materiału metaforycznego, aby regulować taki dostęp dla swoich czytelniczek.