Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Richa Newmana poświęcona abolicjonizmowi stanowi kompleksowe badanie wczesnego ruchu reformatorskiego mającego na celu położenie kresu niewolnictwu w Ameryce, podkreślając jego transformację w czasie i jego związek z innymi ruchami społecznymi. Praca syntetyzuje istniejące badania i oferuje wgląd w ewolucję abolicjonizmu od elitarnego do masowego ruchu, dzięki czemu jest dostępna dla szerokiego grona odbiorców.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i elokwentnie napisana, dzięki czemu jest odpowiednia dla studentów studiów licencjackich, magisterskich i ogólnych czytelników. Skutecznie łączy ewolucję abolicjonizmu z szerszymi trendami społecznymi i politycznymi, a także przedstawia abolicjonizm w kontekście innych ruchów reformatorskich. Recenzenci uważają, że jest to znaczący wkład w literaturę na temat reform i wczesnej historii Ameryki.
Wady:Niektórzy krytycy wspominają, że skupienie się na konkretnych organizacjach w Pensylwanii i Massachusetts może wypaczyć analizę, pomijając ważne perspektywy z innych regionów. Ponadto zakres książki może sugerować zawężenie, ponieważ nie odnosi się do całości ruchu abolicjonistycznego w całej Ameryce.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Transformation of American Abolitionism
Zawartość książki:
Większość relacji datuje narodziny amerykańskiego abolicjonizmu na rok 1831, kiedy to William Lloyd Garrison zaczął publikować swoją radykalnie antyniewolniczą gazetę The Liberator. W rzeczywistości jednak ruch abolicyjny narodził się wraz z Republiką Amerykańską.
W dekadach po rewolucji abolicjoniści nieustannie pracowali nad wyeliminowaniem niewolnictwa i niesprawiedliwości rasowej, a ich taktyki i strategie stale ewoluowały. Śledząc rozwój ruchu abolicjonistycznego od lat siedemdziesiątych XVIII wieku do lat trzydziestych XIX wieku, Richard Newman skupia się w szczególności na jego transformacji z konserwatywnego lobbingu w płomienną, oddolną reformę. To, co zaczęło się pod koniec XVIII wieku w Pensylwanii jako elitarny ruch popierający stopniowe reformy prawne, zaczęło się zmieniać w latach dwudziestych XIX wieku, gdy czarni aktywiści, reformatorki i biali spoza elity wepchnęli się do ruchu antyniewolniczego.
Zlokalizowani głównie w Massachusetts, ci nowi reformatorzy domagali się natychmiastowej emancypacji i zrewolucjonizowali strategie i taktyki abolicjonistyczne - intensywnie wykładając, publikując porywające relacje z życia w niewoli i organizując się na poziomie oddolnym. Ich postawy i działania sprawiły, że ruch abolicyjny stał się radykalną sprawą, za którą uważamy go dzisiaj.
