Transfigurations

Opinie czytelników

Recenzje „Transfigurations” odzwierciedlają głębokie uznanie dla jej antropologicznych i filozoficznych spostrzeżeń w ramach gatunku science fiction, podkreślając złożoność książki i nawiedzający portret obcych społeczeństw. Podczas gdy wielu czytelników uważa, że książka jest wciągająca i zasługuje na większe uznanie, niektórzy krytykują jej długą narrację i gęstą naukową ekspozycję.

⬤ Głębokie i złożone tematy antropologiczne.
⬤ Wciągająca i nawiedzająca eksploracja obcych społeczeństw.
⬤ Bogata fabuła, która zachęca do wielokrotnego czytania.
⬤ Wciągająca narracja i zapadające w pamięć postacie.
⬤ Silny wpływ emocjonalny i filozoficzny.

⬤ Długa i czasami nużąca narracja.
⬤ Gęste teorie naukowe, które mogą dezorientować niektórych czytelników.
⬤ Dialogi mogą wydawać się oderwane od akcji.
⬤ Niektóre elementy, takie jak romans, są postrzegane jako niedopracowane.
⬤ Nakład wyczerpany, co utrudnia dostęp.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Na polanie w kontynentalnym lesie na planecie BoskVeld hominoidalny gatunek obcych, Asadi, codziennie odprawia swoje enigmatyczne rytuały. Te smukłe, noszące grzywy małpie stworzenia poruszają się obsesyjnie, a ich tęczowe oczy wirują jak wiatraczki.

Egan Chaney w swoim antropologicznym studium "Śmierć i przeznaczenie wśród Asadów" przekonująco zasugerował, że ich styl życia zdewaluował się z poziomu wysokiego zaawansowania technologicznego do poziomu brutalnej prostoty. Sześć lat po jego zniknięciu w dziczy, córka Chaneya, Elegy Cather, przybywa na BoskVeld, aby go odnaleźć. Przywozi ze sobą inteligentną małpę, Kretzoi, genetycznie przystosowaną do przypominania Asadi.

Wraz z Thomasem Benedictem, niegdyś asystentem Chaneya, a później autorem jego kontrowersyjnej monografii "Death and Designation", Elegy stara się rozwikłać sekretną historię Asadów. Gdy Kretzoi infiltruje ich rytuały, my również zaczynamy pojmować pełną niezrozumiałość prawdziwie obcego gatunku i złożony horror jego dewolucji.

Pracując w trybach Solaris Stanisława Lema i inspirowanych antropologią fikcji Ursuli K. Le Guin, Michael Bishop dramatyzuje w Transfiguracjach zarówno wrodzoną trudność, jak i naukowy zachwyt nad odkrywaniem nieodgadnionego Innego.