Historia i kultura Meksyku były transkulturowane od czasów przedhiszpańskich. Mieszanina, która powstała po przybyciu Hiszpanów, dała początek procesowi transkulturacji i pojawieniu się nowych tożsamości, które zostały przeniesione do literatury tego okresu, odzwierciedlając zachodzące zmiany.
Literatura w Meksyku jest przedstawiana jako heterogeniczny i zróżnicowany produkt, owoc procesu transkulturacji, nie tylko w literaturze kanonicznej, ale także w literaturze innego Meksyku, czy też Głębokiego Meksyku. Transculturacion y trans-identidades en la literatura contemporánea mexicana bada grę tożsamości w dziełach między innymi Pablo Solera Frosta, Álvaro Enrigue i Fernandy Melchor. Zbiór esejów, który otworzy dialog między badaczami i naukowcami, których obszar badań związany jest z przecięciem kultur, literatur i pisarzy, a także tom bardzo interesujący dla wszystkich zainteresowanych literaturą meksykańską, zjawiskami transkulturacji, migracji, translacji i polityki tożsamości.
Historia i kultura Meksyku podlegają transkulturacji od czasów przedhiszpańskich. Mieszanka, która rozwinęła się po przybyciu Hiszpanów, sprzyjała wzrostowi transkulturacji i rozwojowi nowych tożsamości.
Przykłady, które można łatwo dostrzec we współczesnej literaturze meksykańskiej, pokazujące, że dzięki temu zjawisku literatura meksykańska jest heterogeniczna i różnorodna, nie tylko w swojej literaturze kanonicznej, ale także w literaturze innych Meksykanów lub „głębokiego Meksyku”. „Transkulturacja i trans-tożsamości we współczesnej literaturze meksykańskiej” bada tożsamości w dziełach Pablo Solera Frosta, Álvaro Enrigue czy Fernandy Melchor, by wymienić tylko kilka z nich.
Książka, która otworzy dialog między badaczami, naukowcami i studentami, których obszar badań związany jest z przecięciem kultury, tożsamości, przestrzeni, literatury i pisarzy. Ambitny zbiór esejów, cieszący się dużym zainteresowaniem w odniesieniu do kultury meksykańskiej, ale także „kultury granicznej”, migracji, kwestii transkulturowych i polityki tożsamości.
