Transatlantyckie renesanse: Literatura Irlandii i amerykańskiego Południa

Oryginalny tytuł:

Transatlantic Renaissances: Literature of Ireland and the American South

Zawartość książki:

Impulsy, które zapoczątkowały południowy renesans literacki, były echem irlandzkiego odrodzenia literackiego na przełomie XX i XXI wieku, kiedy to Irlandia starała się zademonstrować swoją kulturową równość z każdym europejskim narodem i uwolnić się od narzuconych przez Anglików stereotypów. Dążąc do udowodnienia, że Południe rzeczywiście było kulturowo równe większej Ameryce, pomimo trudnych realiów politycznej porażki, niedoborów ekonomicznych i konfliktów rasowych, pisarze z Południa rozpoczęli karierę, aby na nowo wyobrazić sobie amerykańskie Południe i wymyślić na nowo krytykę literacką.

Transatlantyckie renesanse: Literatura Irlandii i amerykańskiego Południa śledzi wpływ irlandzkiego odrodzenia na południowy renesans, badając, w jaki sposób ten ostatni szukał wskazówek, innowacji artystycznych i modeli samodzielnej inwencji i regionalnej renowacji. Podczas gdy model literatury mniejszości Deleuze'a i Guattariego odnosi się do mniejszościowych lub regionalnych autorów, którzy pracują w ramach głównego języka w celu subwersji, Artuso modyfikuje ich termin zgodnie z ogólnymi i tematycznymi liniami, aby odnieść się do zbłąkanych nieletnich kobiet w ramach podrzędnych gatunków, których nonkonformistyczny rozwój grozi zakłóceniem dominującej patriarchalnej kultury regionu lub narodu. Wykorzystując tematy inicjacji i dojrzewania do zakotwiczenia książki, Artuso analizuje, w jaki sposób zmienny rozwój młodych kobiet w tekstach odrodzeniowych często odzwierciedla lub kwestionuje większe bóle i wzorce wzrostu, w tym ewolucję samego odrodzenia literackiego i rozwój regionalnej grupy mniejszościowej, która musi działać w ramach dominującej kultury, języka i narodu, szukając jednocześnie metod subwersji.

Z literaturą drugorzędną jako pojemnikiem dla niedocenianych gatunków, takich jak popularna fikcja i opowiadania - często uważane za juvenilia autora - niniejsza praca bada nie tylko to, w jaki sposób te teksty podważają autorytatywne roszczenia powieści, ale także analizuje renesansowy trop kobiecego odrodzenia, ponieważ rewolucjoniści często wyobrażali sobie kulturową, narodową lub regionalną regenerację poprzez metamorfozy lub dojrzewanie bohaterek, takich jak Cathleen ni Houlihan, Scarlett O'Hara i Virgie Rainey. Opierając się na nowym podejściu historycznym, nowym podejściu krytycznym i postkolonialnym, Artuso analizuje prace Lady Gregory, Margaret Mitchell, Eudory Welty, Elizabeth Bowen, Jean Toomer i Jamesa Joyce'a.