Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Transatlantic Aliens: Modernism, Exile, and Culture in Midcentury America
Migracja intelektualna europejskich pisarzy, intelektualistów i artystów do Stanów Zjednoczonych w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku była często postrzegana jako zderzenie między wyrafinowaną europejską wrażliwością modernistyczną a zdeprawowaną amerykańską kulturą masową. W książce Transatlantic Aliens Will Norman zmienia nasze rozumienie amerykańskiej kultury połowy ubiegłego wieku, myśląc dialektycznie o przenikaniu się praktyk estetycznych i intelektualnych zarówno w hierarchii kulturowej, jak i za Atlantykiem. Transatlantycka wymiana w połowie wieku jawi się w książce jako punkt kryzysowy dla modernizmu, w którym roszczenia do autonomii kultury wysokiej stawały się coraz bardziej nie do utrzymania, geograficzne centrum władzy kulturowej zostało przesunięte, a zasady rządzące amerykańskim polem kulturowym przeszły przez fazę dramatycznej niestabilności.
Norman przekazuje tę krytyczną narrację poprzez serię powiązanych ze sobą studiów przypadków kluczowych postaci, w tym C.L.R. Jamesa, Theodora Adorno, George'a Grosza, Raymonda Chandlera, Simone de Beauvoir, Vladimira Nabokova i Saula Steinberga. Odkrywa dziwne pozostałości europejskiego modernizmu w dezorientujących i niesamowitych zestawieniach: estetyka francuskiego symbolizmu migocze wśród neonów małego miasteczka w środku nocy, a echa siatek Mondriana można zaobserwować w formie wykresu sprzedaży w sali konferencyjnej. Sercem Transatlantic Aliens jest koncepcja alienacji, która obejmuje zarówno jej walory polityczne, jak i estetyczne. Tym, co łączy wygnane postacie, jest pragnienie przekształcenia praktycznego doświadczenia alienacji w pozytywne źródło krytyki i radzenia sobie ze zrekonfigurowanym powojennym krajobrazem.
Skierowana do badaczy i czytelników literatury amerykańskiej i porównawczej, a także historii kultury i kultury wizualnej, książka łączy oceny poszczególnych dzieł sztuki, powieści i innych tekstów z bardziej odległymi odczytaniami obejmującymi czas i przestrzeń. Galeria kolorowych plansz pięknie oświetla analizę książki. Badając hardboiled fiction poprzez Flauberta, komiksy New Yorkera poprzez modernistyczne malarstwo i Bette Davis poprzez Hegla i Marksa, Transatlantic Aliens rzuca wyzwanie i zmienia sposób, w jaki rozumiemy miejsce modernizmu w amerykańskiej kulturze połowy wieku.