Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia dogłębną i wnikliwą analizę angielskiej reformacji, przedstawiając różne wydarzenia historyczne i postacie z tego okresu. Naukowe podejście Duffy'ego pomaga naświetlić złożoność i wpływ reformacji na angielskie społeczeństwo, jednocześnie odnosząc się do popularnych portretów w fikcji historycznej. Czytelnicy doceniają naukowość i narrację, ale zauważają, że początkowe rozdziały mogą być gęste i wymagają wcześniejszej wiedzy.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i pouczająca
⬤ pięknie napisana
⬤ oferuje świeże spojrzenie na angielską reformację
⬤ obejmuje szereg tematów, w tym pielgrzymki, postacie historyczne i wpływ fikcji
⬤ zapewnia zrównoważony opis niezrozumianego okresu.
Wady:⬤ Kilka pierwszych rozdziałów jest gęstych i suchych
⬤ wymaga pewnej wcześniejszej wiedzy na temat reformacji dla lepszego zrozumienia
⬤ może nie być odpowiednia dla zwykłych czytelników szukających lekkiej lektury.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A People's Tragedy: Studies in Reformation
Zawartość książki:
Eamon Duffy jest autorytetem w dziedzinie religii średniowiecznej i wczesnonowożytnej Anglii. W swoim rewizjonistycznym arcydziele The Stripping of the Altars, Duffy otworzył nowe obszary badań i zupełnie nowe perspektywy na pochodzenie i postęp angielskiej reformacji.
Duffy zawsze skupiał się na praktykach i instytucjach, dzięki którym zwykli ludzie żyli i doświadczali swojej religii, ale które protestanccy reformatorzy znieśli jako bałwochwalstwo i przesądy. Pierwsza część A People's Tragedy analizuje dwie najważniejsze z tych instytucji: wzrost i upadek pielgrzymek do katedralnych sanktuariów Anglii oraz zniszczenie klasztorów pod rządami Henryka VIII, czego przykładem jest rozwiązanie starożytnego anglosaskiego klasztoru Ely. W tytułowym eseju tomu Duffy opowiada wstrząsającą historię brutalnego stłumienia przez elżbietański reżim ostatniego katolickiego buntu przeciwko reformacji, Powstania Północnych Hrabiów w 1569 roku.
W drugiej połowie książki Duffy rozważa zmieniające się sposoby myślenia i pisania o reformacji: ewolucję katolickich portretów Marcina Lutra, od wrogiej karykatury do częściowej aprobaty; rolę historyków reformacji w powstaniu angielskiej tożsamości narodowej; oraz nieprawdopodobną historię XX-wiecznego odrodzenia anglikańskich i katolickich pielgrzymek do średniowiecznego sanktuarium maryjnego w Walsingham. Na koniec rozważa zmieniające się sposoby, w jakie postawy wobec reformacji zostały odzwierciedlone w literaturze pięknej, czego kulminacją jest porywająca trylogia Hilary Mantel o powstaniu i upadku politycznego i religijnego naprawiacza Henryka VIII, Thomasa Cromwella, oraz jej kontrowersyjny portret katolickiego przeciwnika i ofiary Cromwella, Sir Thomasa More'a.
