Tradition and Innovation in French Garden Art: Chapters of a New History
Wobec braku jakiejkolwiek nowoczesnej historii francuskiej sztuki ogrodowej, niniejszy tom oferuje dwanaście rozdziałów, które zawierają przegląd niektórych z najbardziej interesujących i innowacyjnych momentów francuskiej historii ogrodnictwa.
Ta seria badań śledzi postęp od tego, co jest uważane za złoty wiek francuskiej sztuki ogrodowej, pod koniec XVII wieku, aż do chwili obecnej, kiedy renesans francuskiej teorii i praktyki projektowania jest wyraźnie widoczny. Badając wkład tak ważnych projektantów, jak Jean-Marie Morel i Claude-Henri Watelet, eseje te argumentują za tradycją, która obejmuje, ale w żadnym wypadku nie jest wyłącznie pod wpływem Andre Le Notre, od dawna uważanego za dominującą postać w historii francuskiego ogrodu.
Nawet rzut oka na bogactwo teorii i praktyki ogrodniczej pod koniec XVIII i na początku XIX wieku musi podważyć konwencjonalne zaniedbanie prac po Le Notreanie. Każdy autor odczytuje znaczący moment sztuki ogrodowej w odniesieniu do całej gamy kulturowych obaw, które zmieniają się w zależności od czasu i miejsca omawianego ogrodu; ogólnie rzecz biorąc, oznaczało to odwołanie się do urbanistyki, inżynierii, optyki, ruchów naukowych i filozoficznych, etyki burżuazyjnej, importu z zagranicy, wernakularnej pracy na roli, powstania profesjonalnej praktyki krajobrazowej, a nawet modernistycznej odmowy uznania samego ogrodu za główne miejsce interwencji w krajobraz.
