National Identities in France
Tożsamości narodowe we Francji bada nacjonalizm, tożsamości narodowe i różne sposoby, w jakie koncepcje te są akceptowane, adaptowane, odrzucane lub wewnętrznie kwestionowane ponad podziałami ideologicznymi. Popularne założenie, że nacjonalizm jest automatycznie postrzegany jako w dużej mierze prawicowy, przesłania wiele sposobów, w jakie nacjonalizm i tożsamości narodowe przyczyniły się do rozwoju wyobraźni społecznej i dyskursów politycznych lub literackich w całym spektrum prawicowo-lewicowym.
Krytyczne podstawy, na których podejmowane są takie refleksje, są bogate i zróżnicowane. Idea wymyślonych tradycji od dawna sugeruje, w jaki sposób coś takiego jak nowoczesne państwo może ubrać się w twórczo skompletowane szaty mrocznej i odległej przeszłości. Kreśląc grunt, na którym znajdują się nacjonalizmy, wcześniejsze badania pokazały między innymi zastosowania i ograniczenia rozróżnienia nacjonalizmu etnicznego i obywatelskiego. Badania nad rozwojem narodowym ujawniają proces naśladownictwa, który doprowadził do budowy narodu w byłych koloniach zachodnich mocarstw.
Każdy rozdział zadaje ważne pytania dotyczące nacjonalizmu i tożsamości narodowych w odniesieniu do Francji. W przypadku nacjonalizmu pozornie stabilne rozróżnienia załamują się pod presją francuskiej tożsamości narodowej. Wszystko wskazuje na to, że francuskie tożsamości narodowe i nacjonalizmy są w ciągłym stanie rewolucji i negocjacji, okresowego kryzysu i ciągłego odradzania się. Jeśli klasy polityczne próbują manipulować tożsamością narodową dla jakiegoś większego projektu, nie mają monopolu na wyobraźnię społeczną. Mobilizacja narodowa jest procesem wielorakim i polisemicznym, a nie jednoznaczną i sztywną ideologią.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)