Toxic Talk: Jak radykalna prawica zatruła amerykańskie fale radiowe

Opinie czytelników

Książka „Toxic Talk” autorstwa Billa Pressa została ogólnie dobrze przyjęta przez czytelników, którzy doceniają jej wgląd w negatywny wpływ prawicowych mediów. Jest chwalona za zabawną narrację i dogłębne badania, ukierunkowane na nieuczciwość i taktykę konserwatywnego radia i telewizji. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że jest ona nieco zbędna i brakuje jej głębi w niektórych obszarach, co czyni ją mniej atrakcyjną dla osób już zaznajomionych z tematem.

Informacyjny i zabawny, dobrze zbadany, przekonujący akt oskarżenia toksycznych mediów, przystępny styl pisania, przemawia do liberałów i centrystów, zapewnia historyczny kontekst stronniczości mediów.

Nieco zbędna, z wieloma powtarzającymi się punktami, brak głębi w obalaniu niektórych twierdzeń, redakcja mogłaby zostać poprawiona, może wydawać się stronnicza w kierunku liberalnej perspektywy, ograniczona atrakcyjność dla osób już zaznajomionych z tematem.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Toxic Talk: How the Radical Right Has Poisoned America's Airwaves

Zawartość książki:

Radio talk-show zrobiło unik wokół głosującej publiczności.

Ponieważ skrajna prawica kontroluje pięć głównych syndykatów, konserwatyści mają nieproporcjonalny głos w tym medium - nawet na liberalnych rynkach, takich jak Nowy Jork, Boston i San Francisco. Pisząc ze swoim charakterystycznym i przenikliwym dowcipem, Bill Press obnaża niszczycielską moc Rusha Limbaugha, Glenna Becka, Marka Levina, Seana Hannity'ego, Billa O'Reilly'ego i innych polaryzujących postaci radia mówionego, które dominują dziś 90 procent politycznych fal radiowych, wypluwając partyjne kłamstwa i propagandę.

Toxic Talk wystrzeliwuje w odpowiednim momencie z armaty w prawicową machinę medialną i sposób, w jaki obala ona amerykańską demokrację.