Przez całe życie Ernst Jnger starał się rozpoznać znaczenie "wszystkiego, co się wydarzyło", nawet jeśli było to "straszne" lub wypełnione "jakimś dziwnym znaczeniem".
Tom konferencyjny śledzi te poszukiwania historycznie i ideologicznie akceptowalnych znaczeń ogólnych i osobistych doświadczeń. Analizuje estetykę polityczną Jngera i jego koncepcję języka w świetle tradycji filozoficznej (od Herdera do Heideggera, od Rousseau do Rivarola) i literackiego pola napięć między romantyzmem (Schlegel) a modernizmem (Jelinek), ze ścieżką prowadzącą od dzienników wojennych przez publicystykę polityczną okresu międzywojennego do twórczości narracyjnej współczesności.
Zgodnie z tezą, wystawa Jnger reprezentuje kulturowe praktyki życia i przetrwania, które nieustannie oscylują między walką a sztuką w taki sposób, że aspekty ideologiczne i estetyczne są w równym stopniu brane pod uwagę.
