Topographies of Fascism: Habitus, Space, and Writing in Twentieth-Century Spain
Topografie faszyzmu oferuje pierwsze kompleksowe badanie tego, jak hiszpańskie pisarstwo faszystowskie - eseje, przemówienia, artykuły, materiały propagandowe, wiersze, powieści i wspomnienia - reprezentowało i tworzyło przestrzeń od wczesnych lat dwudziestych do późnych lat pięćdziesiątych.
Nil Santi ez twierdzi, że faszyzm wyrażał swoje poglądy na państwo, naród i społeczeństwo w kategoriach przestrzennych (na przykład państwo jako "budynek", naród jako "organiczna jedność" i społeczeństwo jako "wspólnota ludowa"), podobnie jak jego zwolennicy celebrowali faszyzm w architekturze, spektaklach publicznych i rytuałach wojskowych. Podczas gdy Topographies of Fascism koncentruje się na Hiszpanii, kraju, który stworzył dużą liczbę faszystowskich tekstów skupionych na przestrzeni, czerpie również z prac napisanych przez kluczowych niemieckich, włoskich i francuskich faszystowskich polityków i intelektualistów.
Ostatecznie stanowi ona innowacyjny model analizy porównywalnych, ale często pomijanych strategii symbolicznej reprezentacji i produkcji przestrzeni w faszystowskim dyskursie politycznym i kulturowym.