Topiary, węzły i partery

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.

Oryginalny tytuł:

Topiary, Knots and Parterres

Zawartość książki:

Po krótkim przeglądzie rzymskich topiary, książka ta przechodzi przez formalne partery renesansowych Włoch i bardziej wyszukane broderie królewskich ogrodów francuskich (kopiowane w ogrodach pałacowych w całej Europie), skomplikowane koncepcje Tudorów i geometrię szkoły holenderskiej. Z ironią spogląda na XVIII wiek, kiedy to wiele pięknych formalnych ogrodów zostało porzuconych na rzecz angielskiej szkoły krajobrazu, która w rzeczywistości była nie mniej sztuczna.

W XIX wieku nastąpiło odrodzenie parterów wypełnionych delikatnymi roślinami rabatowymi. Zielona architektura powróciła wraz z ruchem Arts and Crafts, stała się niemodna w połowie XX wieku i odrodziła się w ostatniej dekadzie w bardziej abstrakcyjnej i rzeźbiarskiej formie, inspirowanej nieco japońskim topiary „chmur”. Poszerzając historię poza topiary Europy i Zachodu, istnieją rozdziały poświęcone starożytnej japońskiej sztuce topiary oraz labiryntom i labiryntom z Minoa.

Druga połowa książki przenosi nas do współczesności, przyglądając się topiary stosowanej przez projektantów takich jak Jacques Wirtz, Piet Oudolf, Arne Maynard, Tom Stuart-Smith, Fernando Caruncho, a także utalentowanych właścicieli prywatnych ogrodów. Na końcu znajduje się projekcja w przyszłość, z potencjałem topiary w środowiskach przemysłowych i ogrodnictwie użyteczności publicznej oraz jego wpływem na sztukę lądową.