Too Much to Know: Zarządzanie informacją naukową przed erą nowoczesności

Opinie czytelników

Książka Ann Blair „Too Much to Know” zapewnia wnikliwą historyczną perspektywę przeciążenia informacjami i ewolucji materiałów referencyjnych. Praca jest dobrze zbadana i oferuje cenny wgląd w to, jak ludzie na przestrzeni dziejów radzili sobie z informacjami. Chociaż książka jest chwalona za swoje badania, niektórzy czytelnicy mają problemy z brakiem istotnych przypisów i uciążliwym systemem indeksowania.

⬤ Bogate badania i sprytny wgląd w historyczne czytanie i zarządzanie informacjami.
⬤ Wciągający styl pisania i zaraźliwy entuzjazm.
⬤ Oferuje historyczną perspektywę na współczesne kwestie związane z nadmiarem informacji.
⬤ Dostarcza praktycznych spostrzeżeń istotnych dla współczesnych wyzwań w zarządzaniu informacją.
⬤ Polecana jako niezbędna lektura w dziedzinie zarządzania informacją historyczną.

⬤ Autor pomija obcojęzyczne przypisy i przekierowuje czytelników na stronę internetową, co niektórzy uznają za rozczarowujące.
⬤ Wymyślony styl cytowania jest postrzegany jako zagadkowy i nieprzyjazny dla użytkownika.
⬤ Indeksowanie książki jest źle zaprojektowane, co utrudnia nawigację.
⬤ Proza może nie przypaść do gustu zwykłym czytelnikom, którzy nie są zainteresowani tematami naukowymi, co może prowadzić do braku zaangażowania.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Too Much to Know: Managing Scholarly Information Before the Modern Age

Zawartość książki:

Zalewowi informacji dostarczanych nam przez rozwijającą się technologię często towarzyszy niepokojące poczucie „przeciążenia informacyjnego”, ale to doświadczenie nie jest unikalne dla czasów współczesnych.

W rzeczywistości, jak twierdzi Ann M. Blair w tej intrygującej książce, wynalezienie prasy drukarskiej i wynikająca z tego obfitość książek sprowokowały szesnasto- i siedemnastowiecznych europejskich uczonych do zarejestrowania skarg bardzo podobnych do naszych.

Blair analizuje metody zarządzania informacją w starożytnej i średniowiecznej Europie, a także w świecie islamu i Chinach, a następnie skupia szczególną uwagę na organizacji, składzie i odbiorze łacińskich podręczników drukowanych we wczesnej Europie nowożytnej. Szczegółowo bada wyrafinowane i czasami idiosynkratyczne techniki, które uczeni i czytelnicy rozwinęli w erze nowych technologii i eksplozji informacji.