Too Black to Fail: The Obama Portraits and the Politics of Post-Representation
W ciągu ostatnich kilku dekad progresywni lewicowcy stopniowo zastępowali socjalizm populistyczną krytyką elit i koalicjami w pojedynczych sprawach. Wraz z pogłębianiem się globalnego kryzysu gospodarczego, widmo zarówno radykalnej lewicy, jak i skrajnej prawicy pojawiło się ponownie.
Max Horkheimer stwierdził, że ktokolwiek nie krytykuje kapitalizmu, nie ma nic do powiedzenia na temat faszyzmu. Skupiając się na amerykańskiej scenie, Too Black to Fail dodaje do tego argument, że ktokolwiek nie krytykuje polityki tożsamości, nie ma nic do powiedzenia na temat kapitalizmu.
Biorąc oficjalne portrety Baracka i Michelle Obamy za punkt odniesienia dla sprzeczności naszej epoki, Léger kwestionuje dziedzictwo Obamy w odniesieniu do neoliberalizacji społeczeństwa i kultury. Opowiadając się za odnowieniem emancypacyjnego uniwersalizmu, Too Black to Fail dokonuje ostrej krytyki estetyki woke i czarnego kapitalizmu, rysując powiązania między dzisiejszym rasistowskim programem a ideologią postreprezentacji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)