Tomorrow to Be Brave: Wspomnienia jedynej kobiety służącej we francuskiej Legii Cudzoziemskiej

Opinie czytelników

Ten zbiór recenzji podkreśla inspirujące i pełne przygód życie Susan Travers, jedynej kobiety, która służyła we francuskiej Legii Cudzoziemskiej podczas II wojny światowej. Książka opowiada o jej przemianie z osoby towarzyskiej w kierowcę frontowego, szczegółowo opisując jej doświadczenia w znaczących bitwach i jej romantyczne uwikłania, zwłaszcza z generałem Pierrem Koenigiem. Czytelnicy docenili autentyczność, wciągającą narrację i historyczne spostrzeżenia jej wspomnień, wyrażając jednocześnie zdziwienie brakiem adaptacji filmowej, biorąc pod uwagę fascynujący charakter jej historii.

⬤ Wciągająca narracja, którą czyta się jak powieść.
⬤ Zapewnia unikalny wgląd w rolę kobiet w II wojnie światowej, szczególnie we francuskiej Legii Cudzoziemskiej.
⬤ Porywające relacje z ważnych wydarzeń historycznych, w tym bitwy o Bir Hakeim.
⬤ Dobrze napisana, z osobistym i szczerym tonem.
⬤ Inspirująca historia o odporności i odwadze.

⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli, że może być zbyt wiele szczegółów, szczególnie dotyczących wojennej krwi.
⬤ Kilka osób wyraziło pragnienie, by bardziej zgłębić złożoność jej relacji i społeczno-polityczne implikacje tamtych czasów.

(na podstawie 65 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tomorrow to Be Brave: A Memoir of the Only Woman Ever to Serve in the French Foreign Legion

Zawartość książki:

Susan Travers marzyła o życiu pełnym przygód, ale miała na to niewielkie szanse, dopóki II wojna światowa nie zniszczyła jej kawiarnianego świata i nie uwolniła jej z więzów uprzywilejowanego, ale dusznego wychowania. Porzucając swój perypatetyczny, imprezowy styl życia, wypiła ostatni koktajl w zamku swojej przyjaciółki Gladys, zamknęła za sobą drzwi i weszła do historii.

Oto po raz pierwszy historia życia jedynej kobiety, która walczyła w Legii Francuskiej, którą niewielu odważy się sobie nawet wyobrazić. Urodzona w uprzywilejowanej rodzinie, Susan spędza dzieciństwo tęskniąc za ekscytacją. Po wyrzuceniu ze szkoły za zbytnie zainteresowanie mężczyznami, zapisała się do Wolnych Francuzów w 1940 roku i popłynęła do Afryki, gdzie podróżowała po kraju walcząc na wojnie i przyjmując kochanków, ostatecznie zostając kierowcą generała Koeniga z Legii Cudzoziemskiej.

Miał on zostać jej kochankiem i mężczyzną, dla którego zaryzykowałaby wszystko. Dowódca wojskowy o olimpijskim zacięciu, prywatnie był wrażliwą duszą, dzielącą się z Susan poezją, w tym utworem, z którego zaczerpnięto tytuł książki, Tomorrow To Be Brave. Był także człowiekiem, który pomógł zmienić oblicze północnoafrykańskiej kampanii Rommla.

Podczas wielkiego oblężenia Bir Hakeim oddziały generała były przez piętnaście dni otoczone przez dywizję pancerną Rommla. Susan odmówiła opuszczenia generała i ostatecznie, za kierownicą jego samochodu, poprowadziła konwój pojazdów i ludzi przez pola minowe w ramach śmiałej masowej ucieczki. Okrzyknięta bohaterką nocy, Susan została nagrodzona miłością i lojalnością legionu, w którym służyła jako jego jedyna oficjalna członkini.

W 1997 roku, podczas prostej ceremonii, w której uczestniczyło niewielu ocalałych z korpusu, z którym walczyła, Legion wręczył Susan Travers, obecnie słabej 88-latce, Legion d'Honneur - najwyższe odznaczenie za odwagę. Do dziś żyje spokojnie w skromnym domu opieki pod Paryżem, gdzie tylko nieliczni wiedzą, jak okrężna i fantastyczna droga ją tam zaprowadziła - aż do teraz.