Tarnopol Volume
Tarnopol to miasto w zachodniej Ukrainie, około 80 mil na wschód od Lwowa. W swojej historii kilkakrotnie przechodziło z rąk do rąk. Został przyłączony do Austrii w 1772 r. jako część Galicji i pozostawał pod panowaniem austriackim do 1918 r., kiedy to imperium upadło. Podczas I wojny światowej miasto kilkakrotnie przechodziło z rąk niemieckich i austriackich do rosyjskich. Przez krótki czas pod koniec 1918 r. było częścią Zachodniej Republiki Ukraińskiej, a następnie znalazło się pod flagą nowo odtworzonej Polski. Polska przestała istnieć po inwazji nazistowskich Niemiec w 1939 r. i, podobnie jak wiele innych społeczności żydowskich, Tarnopol został wchłonięty przez Związek Radziecki jako część Ukrainy. Po upadku Związku Radzieckiego Tarnopol stał się częścią niepodległej Ukrainy.
Zawirowania związane z I wojną światową i zmiany, jakie przyniosła, są dobrze udokumentowane w tej księdze Yizkor z rozdziałami opisującymi podbój Rosji w latach 1914-1915, rozpad Austrii i czasy rządów ukraińskich.
Książka zawiera obszerną historię Tarnopola napisaną specjalnie dla niej przez znanego żydowskiego historyka N. M. Gelbera, który oparł się na wcześniej niepublikowanych materiałach archiwalnych, rzucając nowe światło na historię Tarnopola, zwłaszcza na okres oświecenia.
Centralną częścią książki jest kilka rozdziałów poświęconych powstaniu ruchu syjonistycznego, jego polityce, osobowościom i konkurującym ze sobą filozofiom. Wszystko to skończyło się wraz z wybuchem II wojny światowej.
Niemcy zajęli miasto w 1941 roku. Część książki zatytułowana „Tarnopolskie getto i jego zniszczenie” opisuje następstwa tego wydarzenia. Najpierw doszło do pogromów, w których zginęło około 5000 osób. Później utworzono getto, w którym stłoczono 12 500 osób. Niektórzy zostali tam zamordowani, a inni wysłani do obozu w Bełżcu w 1942 roku. Z osiemnastu tysięcy Żydów mieszkających w Tarnopolu w momencie przybycia Niemców przeżyło tylko 139.