Tocharian and Indo-European Studies to centralna publikacja poświęcona dwóm blisko spokrewnionym językom, tocharskiemu A i tocharskiemu B.
Znaleziony w wielu buddyjskich manuskryptach z Azji Środkowej, tocharski pochodzi z drugiej połowy pierwszego tysiąclecia naszej ery, choć został odkryty dopiero w XX wieku. Skupiając się zarówno na filologicznych, jak i lingwistycznych aspektach tego języka, Tocharian and Indo-European Studies przygląda się również tocharskiemu w odniesieniu do innych języków indoeuropejskich.
Zawartość tomu 17: Douglas Q. Adams, "Tocharian B arkayet again" 1; Adam A. Catt, "Tocharian B ly(ī̆ )ptsentar A new class VIII present" 11; Ching Chao-jung 慶昭蓉, "On the names of cereals in Tocharian B" 29; Ilya B.
Itkin, "The tender ghost: Tocharian B lalaṃṣe'tender' Tocharian A? " 65; Bernhard Koller, "Virāa spelling and Tocharian A prosody" 77; Dieter Maue, "Tumschukische Miszellen / Miscellanea Tumscica IV" 109; Ogihara Hirotoshi 荻原裕敏, "Remarks on fragment B431 of the Berlin Turfan collection" 133; Micha l Peyrot, "Further Sanskrit-Tocharian bilingual Udāavarga fragments" 153; Georges-Jean Pinault, "Glossary of the Tocharian B Petrovsky Buddhastotra" 213; Douglas Q. Adams, "Review of Markus Hartmann, Das Genussystem des Tocharischen" 249.
