Ocena:

Ogólnie rzecz biorąc, „This Lovely City” to pięknie napisana i wciągająca historia, która bada doświadczenia pokolenia Windrush w powojennej Wielkiej Brytanii, koncentrując się na tematach rasizmu, miłości i społeczności. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło wciągającą fabułę i głębię postaci, niektórzy czuli się rozczarowani prostotą narracji i wykonaniem niektórych punktów fabuły.
Zalety:⬤ Pięknie napisana
⬤ wciągająca i wciągająca historia
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ wnikliwe przedstawienie pokolenia Windrush i kwestii społecznych
⬤ emocjonalne poruszenie
⬤ wielu czytelnikom trudno było ją odłożyć.
⬤ Niektórzy krytycy uznali, że historia jest przewidywalna lub oklepana
⬤ nie wszyscy bohaterowie rezonowali z czytelnikami
⬤ niektórzy uznali narrację za zbyt uproszczoną
⬤ kilka recenzji wskazywało na problemy z tempem i wymyślonym rozwiązaniem fabuły.
(na podstawie 55 opinii czytelników)
This Lovely City
Klimatyczna i niezwykle wciągająca debiutancka powieść o jamajskim imigrancie mieszkającym w powojennym Londynie, This Lovely City pokazuje, że nowo przybyli zawsze byli głównymi podejrzanymi - ale nawet w obliczu gniewu i strachu zawsze jest nadzieja.
Londyn, 1950 rok. Po zakończeniu wojny i odbudowie Londynu, muzyk jazzowy Lawrie Matthews odpowiada na angielskie zapotrzebowanie na siłę roboczą. Przybywając z Jamajki na pokładzie Empire Windrush, wynajął mały pokój w południowym Londynie i zakochał się w dziewczynie z sąsiedztwa.
Grając nocami w klubach jazzowych Soho, a za dnia przemierzając ulice jako listonosz, Lawrie włożył serce w swój nowy dom - i żyje on możliwościami. Do czasu, gdy pewnego ranka, przechodząc przez mglistą łąkę, dokonuje strasznego odkrycia.
Podczas gdy lokalna społeczność zbiera się, palce winy wskazują na tych, którzy niedawno zostali powitani z otwartymi ramionami. Wkrótce nowi mieszkańcy Londynu stają się głównymi podejrzanymi w tragedii, która grozi rozerwaniem miasta na strzępy. Wciągający, przejmujący i absolutnie zniewalający debiut Louise Hare bada złożoność miłości i przynależności oraz uczy nas, że nawet w obliczu gniewu i strachu zawsze jest nadzieja.