Ocena:

Recenzje książki „To Live and Dine in Dixie” chwalą dr Angelę Jill Cooley za jej dogłębne badania, inteligentne spostrzeżenia i wciągający styl pisania. Jej interdyscyplinarne podejście łączy praktyki kulinarne i historię prawa, aby zbadać wpływ praw Jima Crowa na kulturę kulinarną Południa. Podczas gdy recenzenci podkreślają głębię i wartość edukacyjną książki, niektórzy przyznają, że dyskusje mogą zagłębiać się w złożone kwestie społeczne.
Zalety:Dokładne badania, wciągający styl pisania, interdyscyplinarne podejście, przemyślana analiza kultury żywności i historii prawa, wysoce zalecane przez czytelników.
Wady:Złożone kwestie społeczne mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników; głębia i akademicki charakter treści mogą nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
To Live and Dine in Dixie: The Evolution of Urban Food Culture in the Jim Crow South
Książka ta bada zmieniającą się kulturę jedzenia na miejskim amerykańskim Południu w erze Jima Crowa, analizując, w jaki sposób rasa, pochodzenie etniczne, klasa i płeć przyczyniły się do rozwoju i utrzymania segregacji rasowej w publicznych lokalach gastronomicznych.
Angela Jill Cooley, koncentrując się głównie na latach 1900-60, identyfikuje różnice kulturowe między aktywistami, którzy postrzegali publiczne miejsca spożywania posiłków, takie jak miejskie stołówki, jako miejsca uczestnictwa politycznego i uważali dostęp do takich przestrzeni za prawo obywatelskie, a białymi supremacjonistami, którzy interpretowali desegregację jako wyzwanie dla praw własności i opowiadali się za lokalną kontrolą nad kwestiami rasowymi. W tym okresie nastąpiły znaczące zmiany prawne, ponieważ rząd federalny początkowo stanął po stronie białych supremacjonistów, ale później poparł bezprecedensowy postęp w ustawie o prawach obywatelskich z 1964 r., która - między innymi - wymagała desegregacji krajowych restauracji.
Ponieważ kultura białej supremacji, która przyczyniła się do segregacji rasowej w miejscach publicznych, rozpoczęła się w białym domu na południu, Cooley bada również domowe praktyki żywieniowe w rodzących się południowych miastach i ujawnia, w jaki sposób najbardziej prywatne czynności - gotowanie i spożywanie posiłków - stały się powodem publicznego niepokoju, od sal spotkań lokalnych klubów kobiet po sale Kongresu Stanów Zjednoczonych.