A Weaver-Poet and the Plague: Labor, Poverty, and the Household in Shakespeare's London
William Muggins, zubożały, ale bardzo piśmienny tkacz-poeta, żył i pisał w Londynie na przełomie XVII i XVII wieku, kiedy niewielu z jego współczesnych potrafiło nawet czytać. Mikrohistoryczne podejście A Weaver-Poet and the Plague wykorzystuje życie i pisarstwo Mugginsa, w którym artykułuje radykalną wizję wspólnoty opartej na pracy i wzajemnej pomocy, jako bramę do szerszej narracji o londyńskim "średnim sorcie" podczas zarazy w 1603 roku.
Zadłużony, przebywający w więzieniu i skłócony ze swoją firmą liwersyjną, Muggins został zmuszony do przeniesienia swojej rodziny z centralnej dzielnicy Londynu zwanej Poultry do znacznie biedniejszej i gęściej zaludnionej parafii St. Olave's w Southwark. To właśnie tutaj, zamknięty w swoim domu, gdy parafia została zdewastowana przez zarazę, Muggins napisał w 1603 roku swój niewielki epos, London's Mourning Garment. Wiersz opłakuje utratę życia i cierpienie spowodowane przez zarazę, ale także zastanawia się nad społecznymi i ekonomicznymi nieszczęściami miasta, od bólu macierzyństwa i wychowywania dzieci po obawy związane z ubóstwem, niemożliwym do pokonania długiem i systemem, który zawiódł najbardziej bezbronnych londyńczyków. Po części krytyka literacka, po części mikrohistoria, książka ta rekonstruuje gospodarstwo domowe Mugginsa, jego lektury, jego sieci zawodowe i społeczne oraz jego bliskość z kulturą radykalnej religii w Southwark.
Zawierając dodatek z pełną wersją London's Mourning Garment, tom ten przedstawia widok XVII-wiecznego Londynu z poziomu ulicy, który daje podmiotowość i głos klasie, która często jest przedstawiana jako bierna i pozbawiona głosu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)