Ocena:
Książka autorstwa Joe LaBarbera oferuje głęboko osobiste i wnikliwe spojrzenie na ostatnie lata pianisty jazzowego Billa Evansa, podkreślając zarówno jego artystyczną podróż, jak i zmagania. Jest chwalona za emocjonalną głębię, dobrze skonstruowaną fabułę i unikalną perspektywę autora jako bliskiego współpracownika Evansa.
Zalety:⬤ Pięknie napisana
⬤ bardzo pouczająca
⬤ emocjonalny i inteligentny portret Billa Evansa
⬤ ujawnia osobiste anegdoty
⬤ dostarcza wewnętrznych informacji o jazzie i procesie twórczym
⬤ polecana dla melomanów i fanów Billa Evansa
⬤ wciągająca i przystępna zarówno dla muzyków, jak i słuchaczy.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę relację za nieco paradoksalną, biorąc pod uwagę niedobór kompleksowych biografii Billa Evansa, co może sprawić, że będą chcieli więcej kontekstu na temat jego życia w porównaniu z jego muzyką.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Times Remembered, 15: The Final Years of the Bill Evans Trio
Pod koniec lat 70.
legendarny pianista Bill Evans był u szczytu swojej kariery. Zrewolucjonizował trio jazzowe (bas, fortepian, perkusja), kładąc równy nacisk na każdą partię w tym, co historyk jazzu Ted Gioia nazwał „telepatycznym poziomem” interakcji.
Była to idealna okazja dla sidemana, a po przesłuchaniu w 1978 roku Joe La Barbera był zachwycony, gdy zaproponowano mu krzesło perkusyjne, uzupełniając trio z Evansem i basistą Markiem Johnsonem. W Times Remembered, La Barbera i współautor Charles Levin zapewniają intymne spojrzenie na życie Evansa, krytyczne sesje nagraniowe i zakulisowe anegdoty z życia w trasie. Joe opowiada o magicznym połączeniu tria, grupy, która szybko połączyła się, by grać muzykę na najgłębszym i najczystszym poziomie, jaki można sobie wyobrazić.
Obserwuje również, jak jego wymarzony koncert znika, będąc ofiarą historycznego nadużywania narkotyków przez Evansa, kiedy pianista umiera na izbie przyjęć nowojorskiego szpitala w 1980 roku. Ale La Barbera opowiada tę historię z miłością i szacunkiem, bez osądzania, pokazując człowieczeństwo Evansa i niesamowitą zdolność do przekraczania fizycznych słabości i dostarczania pierwszorzędnych występów na prawie każdym koncercie.