Thuvia, pokojówka Marsa

Opinie czytelników

Recenzje „Thuvia, Maid of Mars” w dużej mierze doceniają pełną przygód narrację i pomysłowe budowanie świata, chwaląc zdolność Burroughsa do tworzenia wciągających historii. Wielu czytelników docenia kontynuację serii Barsoom, pomimo przesunięcia punktu ciężkości z Johna Cartera na jego syna Carthorisa. Jednak niektórzy krytycy zauważają, że Carthorisowi brakuje silnego uroku jego ojca, co potencjalnie zmniejsza emocjonalne zaangażowanie w historię.

⬤ Wciągająca i pełna przygód fabuła z pomysłowym budowaniem świata.
⬤ Kontynuacja ukochanych postaci i wprowadzenie nowych.
⬤ Szybka i łatwa lektura, idealna do czytania w czasie wolnym lub na wakacjach.
⬤ Zachowuje zawadiacką akcję i elementy fantasy charakterystyczne dla serii.
⬤ Starsi czytelnicy odnajdą nostalgiczną przyjemność w powrocie do twórczości Burroughsa.

⬤ Carthoris jest postrzegane jako mniej wciągające niż John Carter, co wpływa na emocjonalne zaangażowanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że ta część jest napisana w pośpiechu w porównaniu do wcześniejszych książek.
⬤ Fabuła może być przewidywalna i zawiera klasyczne tropy, takie jak dama w opałach.
⬤ Brak rozwoju postaci Thuvii i szybkie tempo, które może osłabiać głębię.

(na podstawie 192 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thuvia, Maid of Mars

Zawartość książki:

Kup jedną z klasycznych książek 1st World Library i wesprzyj naszą bezpłatną internetową bibliotekę e-booków do pobrania. 1st World Library-Literary Society jest edukacyjną organizacją non-profit.

Odwiedź nas online pod adresem www. 1stWorldLibrary. ORG - - Na masywnej ławce z polerowanego eternitu pod wspaniałymi kwiatami gigantycznej pimalii siedziała kobieta.

Jej zgrabna, obuta w sandały stopa stukała niecierpliwie o wysadzaną klejnotami ścieżkę, która wiła się pod okazałymi drzewami sorapus przez szkarłatną murawę królewskich ogrodów Thuvana Dihna, Jeddaka z Ptarth, podczas gdy ciemnowłosy, czerwonoskóry wojownik pochylił się nisko w jej stronę, szepcząc gorące słowa blisko jej ucha. "Ach, Thuvio z Ptarthu - zawołał - jesteś zimna nawet przed ognistymi podmuchami mej trawiącej miłości Nie twardsze niż twe serce, ani zimniejsze nie jest twarde, zimne podłoże tej trzykrotnie szczęśliwej ławy, która podtrzymuje twą boską i niesłabnącą postać Powiedz mi, o Thuvio z Ptarthu, że wciąż mogę mieć nadzieję - że choć teraz mnie nie kochasz, pewnego dnia, pewnego dnia, moja księżniczko, ja - ".